Efevelon SR

Ile kosztuje lek Efevelon SR? Cena, refundacja

Kapsułki na depresję Efevelon SR są refundowane. Ich cena 100% zależy od stężenia substancji czynnej w tabletce i wynosi od 11,39 zł do 44,25 zł. Ten lek może być bezpłatny dla pacjentów, którzy mają wskazania do jego refundacji. Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Efevelon SR – jak działa, na co i dla kogo?

Efevelon SR to lek zawierający wenlafaksynę, substancję czynną o działaniu przeciwdepresyjnym. Lek ten klasyfikowany jest jako inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI), co oznacza, że jego działanie polega na modulacji poziomów tych neurotransmiterów w mózgu. Chociaż dokładny mechanizm działania leków z tej grupy nie został w pełni wyjaśniony, uważa się, że mogą one przyczyniać się do poprawy stanu psychicznego poprzez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny.

Zastosowanie Efevelon SR obejmuje leczenie depresji u osób dorosłych, a także terapię różnych form zaburzeń lękowych, w tym uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej oraz napadów lęku. Podkreśla się znaczenie odpowiedniego leczenia depresji i zaburzeń lękowych, gdyż brak interwencji może prowadzić do pogorszenia stanu pacjenta i utrudnić proces terapeutyczny.

Efevelon SR – skład leku

Efevelon SR zawiera jako substancję czynną chlorowodorek wenlafaksyny. Dostępne są kapsułki o różnych dawkach, które dostarczają odpowiednio 37,5 mg, 75 mg lub 150 mg wenlafaksyny.

W skład leku, oprócz substancji czynnej, wchodzą również substancje pomocnicze, w tym sacharoza ziarenka, hydroksypropyloceluloza (HPC-LM), hypromeloza (6 cps), talk, hypromeloza (E-15), dibutylu sebacynian, kwas oleinowy, krzemionka koloidalna bezwodna oraz etyloceluloza (20 cP).

Informacje dodatkowe: Otoczka kapsułki zawiera żelatynę, sodu laurylosiarczan oraz barwniki, których rodzaj zależy od dawki leku. W przypadku kapsułek o mocy 37,5 mg stosuje się czerwień koszenilową (E 124), żółcień chinolinową (E 104) i dwutlenek tytanu (E 171). Kapsułki 75 mg zawierają żółcień pomarańczową (E 110), żółcień chinolinową (E 104) i dwutlenek tytanu (E 171). Natomiast kapsułki o mocy 150 mg barwione są przy użyciu żółcieni pomarańczowej (E 110), żółcieni chinolinowej (E 104), błękitu patentowego (E 131) oraz dwutlenku tytanu (E 171).

Efevelon SR – dawkowanie

Efevelon SR jest lekiem stosowanym w terapii depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej oraz lęku napadowego. Dawkowanie leku powinno być ściśle dostosowane do zaleceń lekarskich.

Dawka początkowa Efevelon SR w leczeniu depresji oraz uogólnionych zaburzeń lękowych i fobii społecznej wynosi zazwyczaj 75 mg dziennie. W zależności od potrzeb klinicznych lekarz może zdecydować o stopniowym zwiększeniu dawki do maksymalnej, która w przypadku depresji może osiągnąć 375 mg na dobę. W leczeniu napadów lęku zaleca się rozpoczęcie terapii od mniejszej dawki, tj. 37,5 mg, z możliwością stopniowego zwiększania do maksymalnej dawki 225 mg na dobę.

Przyjmowanie leku powinno odbywać się codziennie, o zbliżonej porze, niezależnie od pory dnia. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem, bez dzielenia, kruszenia, żucia czy rozpuszczania. Konieczne jest przyjmowanie leku w trakcie posiłku.

Pacjenci z zaburzeniami funkcji wątroby lub nerek powinni poinformować o tym lekarza, co może skutkować koniecznością modyfikacji dawki.

Przedawkowanie leku Efevelon SR wymaga natychmiastowej konsultacji medycznej. Objawy mogą obejmować przyspieszoną czynność serca, zaburzenia świadomości, drgawki, zaburzenia widzenia oraz wymioty. Przyjęcie leku w połączeniu z alkoholem lub niektórymi innymi lekami może stanowić zagrożenie życia.

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją jak najszybciej, chyba że zbliża się czas na kolejną dawkę. Wówczas pominiętą dawkę należy opuścić, a lek przyjąć w zwykłym czasie. Nie wolno stosować dawki podwójnej ani przekraczać przepisanej dawki dobowej.

Przerwanie stosowania leku Efevelon SR nie powinno nastąpić bez konsultacji z lekarzem. Nagłe odstawienie lub zbyt szybkie zmniejszanie dawki może prowadzić do działań niepożądanych, takich jak myśli samobójcze, agresja, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, ból głowy, bezsenność, suchość w ustach, utrata apetytu, nudności, biegunka, nerwowość, pobudzenie, dezorientacja, dzwonienie w uszach, mrowienie, osłabienie, pocenie się, drgawki, objawy grypopodobne, zaburzenia widzenia i podwyższone ciśnienie krwi. Lekarz doradzi, jak stopniowo zmniejszać dawkę, co może trwać kilka tygodni lub miesięcy. W przypadku wystąpienia objawów niepożądanych lub innych uciążliwych symptomów zaleca się kontakt z lekarzem.

Efevelon SR – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Efevelon SR:

• nadwrażliwość na wenlafaksynę lub jakikolwiek składnik leku,
• jednoczesne stosowanie z nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) w ciągu ostatnich 14 dni.

Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Efevelon SR konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• stosowania innych leków mogących wywołać zespół serotoninowy w połączeniu z Efevelon SR,
• chorób oczu, w tym niektórych rodzajów jaskry,
• wysokiego ciśnienia krwi,
• przebytych chorób serca lub zaburzeń rytmu serca,
• przeszłych napadów drgawek,
• hiponatremii,
• skłonności do siniaków lub krwawień, stosowania leków wpływających na krzepliwość krwi (np. warfaryna),
• przebytej manii lub zaburzeń dwubiegunowych,
• przeszłych zachowań agresywnych.

Interakcja z innymi lekami

Przed zastosowaniem leku Efevelon SR, należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie oraz planowanych lekach, w tym tych bez recepty, naturalnych oraz ziołowych. Decyzję o łączeniu Efevelon SR z innymi lekami podejmuje wyłącznie lekarz prowadzący.

Zabronione jest jednoczesne stosowanie Efevelon SR z:

• inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), które są stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Przerwa po odstawieniu IMAO powinna wynosić co najmniej 14 dni.

Ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego (NMS) wzrasta przy jednoczesnym stosowaniu Efevelon SR z:

• tryptanami (przeciwmigrenowe),
• SSRI, SNRI, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, lekami zawierającymi lit,
• pochodnymi amfetaminy (ADHD, narkolepsja, otyłość),
• linezolidem (antybiotyk),
• moklobemidem (inhibitor MAO),
• sybutraminą (odchudzanie),
• buprenorfiną, tramadolem, fentanylem, tapentadolem, petydyną, pentazocyną (silny ból),
• dekstrometorfanem (kaszel),
• metadonem (uzależnienie od opioidów, silny ból),
• błękitem metylenowym (wysokie stężenie methemoglobiny),
• zielem dziurawca (łagodna depresja),
• tryptofanem (problemy ze snem, depresja),
• lekami przeciwpsychotycznymi i antagonistami dopaminy (np. metoklopramid).

Objawy zespołu serotoninowego obejmują m.in. niepokój ruchowy, halucynacje, utratę koordynacji, przyspieszenie akcji serca, gorączkę, zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunkę, śpiączkę, nudności, wymioty. W przypadku podejrzenia zespołu serotoninowego należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Leki wpływające na rytm serca:

• przeciwarytmiczne (chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid),
• przeciwpsychotyczne (tiorydazyna),
• antybiotyki (erytromycyna, moksyfloksacyna),
• przeciwhistaminowe.

Leki wymagające ostrożności przy stosowaniu z Efevelon SR:

• ketokonazol (przeciwgrzybiczy),
• haloperydol, rysperydon (zaburzenia psychiczne),
• metoprolol (beta-adrenolityk, nadciśnienie, choroby serca).

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Efevelon SR w ciąży: 

Lek Efevelon SR powinien być stosowany w okresie ciąży wyłącznie po konsultacji z lekarzem, który oceni stosunek korzyści do ryzyka dla płodu. Konieczne jest informowanie lekarza oraz położnej o przyjmowaniu tego leku. Leki z grupy wenlafaksyny mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), objawiającego się przyspieszonym oddechem i sinicą u noworodka, szczególnie w pierwszej dobie życia. W przypadku obserwacji takich objawów należy niezwłocznie skontaktować się z opieką medyczną. Dodatkowo przyjmowanie Efevelon SR w ostatnim trymestrze ciąży może wiązać się z ryzykiem krwotoku poporodowego, zwłaszcza u pacjentek z zaburzeniami krzepnięcia. W takiej sytuacji również zaleca się konsultację z lekarzem lub położną.

Stosowanie leku Efevelon SR podczas karmienia piersią: 

Efevelon SR przenika do mleka matki, co może wpływać na dziecko. W związku z tym, przed kontynuowaniem terapii lub karmienia piersią, należy omówić dostępne opcje z lekarzem, który podejmie decyzję o dalszym postępowaniu.

Efevelon SR – skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Efevelon SR:

Bardzo częste (występujące u więcej niż 1 na 10 osób):

• zawroty głowy, 
• ból głowy, 
• senność lub bezsenność,
• nudności, 
• suchość w jamie ustnej, 
• zaparcia,
• nadmierna potliwość.

Częste (występujące u nie więcej niż 1 na 10 osób):

• zmniejszenie łaknienia
• uczucie splątania, 
• drżenie,
• uczucie niepokoju, 
• zaburzenia smaku, 
• zaburzenia widzenia, 
• szum w uszach,
• przyspieszone bicie serca, 
• nadciśnienie tętnicze krwi, 
• duszność, 
• wymioty, 
• biegunka,
• częstomocz lub zatrzymanie moczu, 
• zaburzenia miesiączkowania, 
• zmęczenie, 
• zwiększenie masy ciała lub zmniejszenie masy ciała,
• zwiększone stężenie cholesterolu.

Niezbyt częste (występujące u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• nadmierna aktywność, 
• omamy, 
• zgrzytanie zębami,
• omdlenia, 
• zawroty głowy,
• nadwrażliwość na światło, 
• niekontrolowane oddawanie moczu,
• sztywność i niekontrolowane ruchy mięśni,
• zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Rzadkie (występujące u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• drgawki,
• kaszel, 
• SIADH,
• ciężkie bóle brzucha lub pleców.

Bardzo rzadkie (występujące u nie więcej niż 1 na 10 000 osób):

• przedłużające się krwawienia, 
• zwiększone ryzyko siniaków lub krwawień,
• nietypowe wydzielanie mleka u kobiet.

Częstość nieznana:

• myśli i zachowania samobójcze,
• zachowanie agresywne,
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego,
• ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie.

Przechowywanie leku Efevelon SR

Przechowywanie leku powinno być realizowane w sposób zapewniający jego ochronę przed dostępem osób nieupoważnionych, zwłaszcza dzieci.