Megalia
- Megalia to lek w postaci zawiesiny stosowany w leczeniu anoreksji lub utraty masy ciała, będącej wynikiem choroby nowotworowej lub zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS).
- Substancją czynną leku jest octan magestrolu. Substancja ta wykazuje działanie progestagenne, antyestrogenowe oraz antygonadotropowe.
- Produkt leczniczy przeznaczony jest wyłącznie dla osób dorosłych.
Z opisu poniżej i z ulotki producenta dowiesz się, jak działa Megalia i jakie dawki leku są zazwyczaj zalecane. Możesz skonsultować się z lekarzem odnośnie tego leku.
| dostępność | na receptę |
| przypadłość | anoreksja, utrata masy ciała będącej wynikiem choroby nowotworowej lub zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS) |
| postać | zawiesina doustna |
| dawka | 40 mg/ml |
| substancja czynna | Octan megestrolu (Megestroli acetas) |
| podmiot odpowiedzialny | Vipharm S.A. ul. A. i F. Radziwiłłów 9, 05-850 Ożarów Mazowiecki |
Informacje o leku - do pobrania:
Ile kosztuje lek Megalia? Cena, refundacja
Lek Megalia objęty jest refundacją i występuje pod postacią zawiesiny doustnej w dawce 40 mg/ml.
- Megalia 40 mg/ml – cena za butelkę o pojemności 240 ml to koszt ok. 6,40 zł (po refundacji). Bez refundacji lek jest w cenie 137, 09 zł.
Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.
Megalia – jak działa, na co i dla kogo
Lek Megalia zawiera substancję czynną – octan megestrolu, będącej syntetycznym progestagenem. Substancja ta wykazuje silne właściwości progestagenne, antyestrogenowe oraz antygonadotropowe.
Preparat stosowany jest w leczeniu:
- braku łaknienia (anoreksja),
- utraty masy ciała będącej wynikiem choroby nowotworowej lub zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS).
Lek przeznaczony jest dla osób dorosłych i w podeszłym wieku. Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży.
Megalia – zamienniki
Do zamienników leku z tą samą substancją czynną i dostępnych na receptę należą m.in.: Cachexan, Megace, Megastril.
Megalia – skład leku
Substancją czynną leku Megalia jest octan megestrolu. 1 ml zawiesiny zawiera 40 mg octanu megestrolu zmikronizowanego.
Pozostałe składniki leku to: karbomer 971 P NF, Cremophor RH 40, wodorotlenek sodu, kwas cytrynowy, cytrynian sodu, p-hydroksybenzoesan metylu, p-hydroksybenzoesan propylu, maltytol płynny, sacharynian sodu, aromat cytrynowy, woda oczyszczona.
Megalia – dawkowanie
Megalia – jak stosować lek w postaci zawiesiny doustnej? Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Ważne, by przed przyjęciem leku zawiesinę dokładnie wymieszać.
Dawkowanie u osób dorosłych:
Zalecana dawka wynosi 400-800 mg (10-20 ml) przyjmowana doustnie. Produkt leczniczy należy przyjmować przez około 2 miesiące.
Dawkowanie u osób w podeszłym wieku:
U osób w podeszłym wieku należy zachować ostrożny dobór dawki, dlatego też leczenie zazwyczaj rozpoczyna się od najmniejszej dawki.
Megalia – przeciwwskazania, środki ostrożności
Nie należy przyjmować leku, jeśli pacjent:
- ma uczulenie na octan megestrolu lub którykolwiek z innych składników leku,
- jest w ciąży lub karmi piersią.
Podczas stosowania leku Megalia należy zachować ostrożność:
- u pacjentów leczonych na cukrzycę (może wystąpić zwiększone zapotrzebowanie na insulinę),
- u pacjentów, u których kiedykolwiek w przeszłości wystąpiło zakrzepowe zapalenie żył,
- u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.
Po nagłym odstawieniu octanu magestrolu należy uważnie obserwować pacjenta. Jeśli pojawią się objawy, takie jak: niedociśnienie, nudności, wymioty, zawroty głowy czy osłabienie należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
Interakcja z innymi lekami
Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty. Nie są znane potwierdzone interakcje między lekiem Megalia, a innymi równocześnie stosowanymi lekami.
Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Produktu leczniczego Megalia nie należy podawać kobietom w ciąży i karmiącym piersią.
Megalia – skutki uboczne
Megalia, tak jak inne leki może powodować działania niepożądane. Należy jednak pamiętać, że objawy niepożądane nie występują u każdego pacjenta.
Do częstych działań niepożądanych Megalia (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów) zalicza się:
- nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, wysypka,
- krwawienia z macicy,
- impotencja (osłabiona sprawność seksualna i zaburzenia wzwodu),
- osłabienie, ból,
- obrzęki w miejscu podania.
Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:
- niewydolność nadnerczy (osłabienie, utrata masy ciała, utrata apetytu, nudności, wymioty, drażliwość),
- objawy przypominające zespół Cushinga (otyłość, twarz księżycowata, rozstępy, nadciśnienie tętnicze, szybkie męczenie się),
- cukrzyca, zaburzenia tolerancji glukozy, hiperglikemia (zbyt wysoki poziom cukru we krwi),
- zmiany nastroju,
- duszność,
- zaparcia,
- łysienie,
- częste oddawanie moczu,
- przyrost masy ciała (zwiększone łaknienie),
- zespół cieśni nadgarstka,
- niewydolność krążenia,
- zakrzepowe zapalenie żył, zatorowość płucna,
- nadciśnienie tętnicze.
W przypadku zaobserwowania podobnych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
O rzadziej występujących objawach niepożądanych można przeczytać w ulotce.
Przechowywanie leku
Lek Megalia powinien być przechowywany w temperaturze poniżej 25°C w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Inne leki w bazie:
Lek Megalia można stosować przed, jak i po jedzeniu. Nie wpływa to na działanie leku.
Nie można konkretnie określić, ile kilogramów można przytyć podczas przyjmowania preparatu. Jest to kwestia indywidualna i wszystko zależy od pacjenta i jego organizmu.
Wiadomo jednak, że głównym działaniem niepożądanym podczas stosowania leku jest szybki przyrost masy ciała. Nie jest on spowodowany zbieraniem się wody w organizmie, a wynikiem nasilonego łaknienia i spożywaniem większych ilości jedzenia.
Lek Megalia występuje tylko i wyłącznie na receptę. Na polskim rynku obecnie nie ma produktów z tą samą substancją czynną i dostępnych bez recepty.
