Konaten

Ile kosztuje lek Konaten? Cena, refundacja

Lek Konaten jest obecnie refundowany — jego cena 100% wynosi od 32,16 zł (dla dawki 10 mg) do 114,53 zł (dla dawki 40 mg) dla opakowań po 28 kapsułek. Kapsułki Konaten mogą być bezpłatne lub częściowo refundowane dla pacjentów, którzy mają do tego uprawnienia. Cena tego leku w przyszłości może ulec zmianie.

Konaten – jak działa, na co i dla kogo?

Konaten, zawierający atomoksetynę, jest stosowany w terapii nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Jego działanie polega na zwiększeniu poziomu noradrenaliny w mózgu, co naturalnie przyczynia się do poprawy koncentracji oraz redukcji impulsywności i nadmiernej aktywności ruchowej u osób z ADHD. Atomoksetynanie wykazuje właściwości pobudzających ani nie prowadzi do uzależnienia, co stanowi istotną cechę w kontekście leczenia ADHD.

Lek jest przeznaczony do stosowania w ramach kompleksowego programu terapeutycznego, obejmującego również metody niefarmakologiczne, takie jak terapia grupowa i terapia behawioralna. Konaten jest zalecany dzieciom powyżej 6. roku życia, młodzieży oraz dorosłym, u których objawy ADHD znacząco utrudniają funkcjonowanie zawodowe lub społeczne. 

W przypadku dorosłych pacjentów Konaten znajduje zastosowanie, gdy objawy ADHD, które pojawiły się już w dzieciństwie, w znaczący sposób wpływają na codzienne życie. Należy jednak pamiętać, że pełne efekty terapeutyczne mogą ujawnić się dopiero po kilku tygodniach od rozpoczęcia leczenia.

Konaten – skład leku

Lek Konaten dostępny jest w postaci twardych kapsułek, które zawierają atomoksetynę. Dostępne są różne dawki tego leku, gdzie każda z nich zawiera określoną ilość atomoksetyny: 10 mg (co odpowiada 11,43 mg atomoksetyny chlorowodorku), 18 mg (co odpowiada 20,57 mg atomoksetyny chlorowodorku), 25 mg (co odpowiada 28,57 mg atomoksetyny chlorowodorku) oraz 40 mg (co odpowiada 45,71 mg atomoksetyny chlorowodorku).

W skład każdej kapsułki, oprócz substancji czynnej, wchodzą również substancje pomocnicze. Należą do nich: skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna oraz dimetykon 350. Osłonka kapsułki składa się z żelatyny, sodu laurylosiarczanu oraz dwutlenku tytanu (E 171). Dodatkowo, w zależności od dawki, osłonka może zawierać żelaza tlenek żółty (E 172) lub indygotynę (E 132).

Dodatkowe informacje: W leku Konaten wykorzystywany jest również tusz do nadruku (czarny), który zawiera szelak, żelaza tlenek czarny (E 172) oraz glikol propylenowy. 

Konaten – dawkowanie

W przypadku dzieci i młodzieży w wieku 6 lat lub starszych, dawkowanie leku Konaten jest ustalane przez lekarza i zależy od masy ciała pacjenta. Początkowo, leczenie rozpoczyna się od dawki niższej, która następnie może być dostosowana. Dla pacjentów o masie ciała do 70 kg, początkowa dawka dobowa wynosi 0,5 mg/kg przez minimum 7 dni, z możliwością zwiększenia do dawki podtrzymującej około 1,2 mg/kg na dobę. Dla osób ważących powyżej 70 kg, początkowa dawka to 40 mg dziennie przez co najmniej 7 dni, z opcją zwiększenia do 80 mg na dobę jako dawki podtrzymującej, nie przekraczając maksymalnej dawki 100 mg na dobę.

Dorośli pacjenci powinni rozpocząć leczenie od dawki 40 mg dziennie przez 7 dni, z możliwością zwiększenia do dawki podtrzymującej w przedziale 80-100 mg na dobę, przy czym 100 mg jest maksymalną dopuszczalną dawką dobową.

W przypadku pacjentów z chorobami wątroby, konieczne może być dostosowanie dawki przez lekarza.

W sytuacji przedawkowania leku Konaten, niezbędne jest niezwłoczne skontaktowanie się z lekarzem lub udanie się do szpitala. 

W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć ją jak najszybciej, jednak nie należy przekraczać całkowitej zalecanej dawki dobowej w ciągu 24 godzin ani stosować dawki podwójnej.

Przerwanie stosowania leku Konaten nie wiąże się zwykle z działaniami niepożądanymi, ale może skutkować nawrotem objawów ADHD. Nie zaleca się przerywania leczenia bez konsultacji z lekarzem.

W trakcie terapii lekiem Konaten lekarz przeprowadza regularne badania, aby monitorować bezpieczeństwo i skuteczność leczenia. Badania te obejmują pomiar wzrostu i masy ciała u dzieci i młodzieży, pomiar ciśnienia krwi i tętna oraz ocenę ewentualnych problemów zdrowotnych lub nasilenia działań niepożądanych.

Leku Konaten nie trzeba stosować do końca życia. Po roku terapii, lekarz oceni efektywność leczenia i zdecyduje o dalszym stosowaniu leku.

Konaten – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Konaten:

• uczulenie na atomoksetynę lub inne składniki leku,
• stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) w ciągu ostatnich 2 tygodni,
• jaskra z wąskim kątem,
• ciężkie zaburzenia serca,
• ciężkie choroby naczyniowe mózgu,
• guz chromochłonny nadnerczy.

Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Konaten, konieczna jest konsultacja z lekarzem w przypadku występowania:

• myśli lub zachowań samobójczych,
• chorób serca, w tym wad serca, lub przyspieszonego rytmu serca, z uwagi na możliwość zwiększenia rytmu serca przez lek,
• wysokiego lub niskiego ciśnienia tętniczego krwi, ponieważ lek może wpływać na ciśnienie,
• nagłych zmian ciśnienia tętniczego krwi lub rytmu serca,
• chorób układu sercowo-naczyniowego lub przebytego udaru,
• chorób wątroby, co może wymagać dostosowania dawki,
• objawów psychotycznych, manii, pobudzenia, agresji, wrogiego nastawienia,
• epilepsji lub napadów drgawek z innych przyczyn, ze względu na ryzyko zwiększenia częstości drgawek,
• nietypowych zmian nastroju lub uczucia smutku,
• trudności z kontrolą ruchów ciała lub powtarzaniem dźwięków lub słów.

Interakcja z innymi lekami

Stosowanie leku Konaten jest przeciwwskazane z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), używanymi w leczeniu depresji.

Interakcje leku Konaten z innymi lekami mogą wpływać na ich działanie lub powodować działania niepożądane. Zaleca się konsultację z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem terapii Konaten, jeśli pacjent przyjmuje:

• leki wpływające na ciśnienie tętnicze krwi,
• antydepresanty: imipramina, wenlafaksyna, mirtazapina, fluoksetyna, paroksetyna,
• niektóre leki na kaszel lub przeziębienie wpływające na ciśnienie krwi,
• leki na choroby psychiczne,
• leki zwiększające ryzyko napadów drgawkowych,
• substancje wydłużające czas eliminacji Konaten, np. chinidyna, terbinafina,
• salbutamol (w formie doustnej lub iniekcji), może wywołać uczucie przyspieszonego bicia serca.

Ryzyko nieprawidłowego rytmu serca może wzrosnąć przy jednoczesnym stosowaniu Konaten z:

• lekami kontrolującymi rytm serca,
• lekami zwiększającymi stężenie elektrolitów we krwi,
• lekami przeciwmalarycznymi,
• niektórymi antybiotykami, np. erytromycyną, moksyfloksacyną.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Konaten w ciąży: 

Stosowanie leku Konaten w ciąży jest przeciwwskazane.

Stosowanie leku Konaten podczas karmienia piersią: 

W okresie laktacji zaleca się unikanie przyjmowania leku Konaten lub zaprzestanie karmienia piersią.

Konaten – skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Konaten:

Niezbyt częste (występujące u mniej niż 1 na 100 osób):

• przyspieszone bicie serca, 
• zaburzenia rytmu serca,
• myśli lub skłonności samobójcze,
• uczucie agresji, wrogość, wahania nastroju, 
• ciężkie reakcje alergiczne, pokrzywka,
• drgawki,
• omamy.

U dzieci i młodych osób w wieku poniżej 18 lat występuje zwiększone ryzyko działań

niepożądanych, takich jak:

• myśli lub skłonności samobójcze (niezbyt częste — występujące u mniej niż 1 na 100 osób),
• wahania nastroju (częste — występujące u mniej niż 1 na 10 osób).

U osób dorosłych występuje zmniejszone ryzyko działań niepożądanych:

Rzadkie (występujące u mniej niż 1 na 1 000 osób):

• drgawki,
• omamy,
• uszkodzenie wątroby.

Należy przerwać stosowanie leku Konaten i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli

wystąpi jakiekolwiek z poniższych objawów:

• mocz o ciemnym zabarwieniu,
• żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu,
• ból w górnej prawej części brzucha pod żebrami, występująca pod wpływem nacisku,
• nieuzasadnione nudności,
• zmęczenie,
• świąd skóry,
• objawy grypopodobne.

Przechowywanie leku Konaten

Przechowywanie leku Konaten wymaga zapewnienia miejsca, które jest niewidoczne i niedostępne dla dzieci.