Klarmin

Ile kosztuje lek Klarmin? Cena, refundacja

Lek Klarmin to lek refundowany. 

Cena 100% za opakowanie 14 tabletek Klarmin 500 mg wynosi 29,69 zł.

Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek za darmo lub po cenie ryczałtowej. 

Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.

Klarmin – jak działa, na co i dla kogo

Substancją czynną leku jest klarytromycyna, należąca do antybiotyków makrolidowych, które hamują rozwój bakterii odpowiedzialnych za infekcje. 

Wskazaniem do stosowania Klarmin są zakażenia wywoływane przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę:

• zakażenia górnych dróg oddechowych, np. zapalenie gardła wywołane przez paciorkowce, zapalenie zatok, 
• zakażenia dolnych dróg oddechowych, np. zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, 
• ostre zapalenie ucha środkowego, 
• zakażenia skóry i tkanek miękkich, np. liszajec zakaźny, zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, 
• rozsiane lub zlokalizowane zakażenia wywołane przez mykobakterie. 

U pacjentów zakażonych HIV (liczba limfocytów CD4 ≤100/mm3) klarytromycyna jest wskazana w profilaktyce rozsianych zakażeń wywoływanych przez kompleks Mycobacterium avium (MAC). 

U pacjentów z owrzodzeniem dwunastnicy i potwierdzonym diagnostycznie zakażeniem Helicobacter pylori, Klarmin jest zalecany do stosowania jednocześnie z lekami hamującymi wydzielanie soku żołądkowego oraz innym antybiotykiem.

Lek przeznaczony jest dla dzieci od 12. roku życia, młodzieży i dorosłych.

Klarmin – skład leku

Substancją czynną leku Klarmin jest klarytromycyna. Każda tabletka zawiera 500 mg klarytromycyny oraz substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna, powidon (E 1201), talk (E 553b), kwas stearynowy (E 570), stearynian magnezu (E 470b), alkohol poliwinylowy, dwutlenek tytanu (E 171), żółcień chinolinowa lak (E 104), lecytyna sojowa (E 322), guma ksantan (E 415).

Klarmin – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości dotyczących dawkowania leku, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

Tabletki Klarmin należy przyjmować doustnie, połykając je w całości, popijając wodą. Nie  należy ich rozgryzać, ani ssać. 

Dawkowanie w zakażeniach dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich oraz ostrym zapaleniu ucha środkowego u dorosłych:

W ciężkich zakażeniach zalecane jest przyjmowanie 1 tabletki (500 mg) co 12 godzin (2 x na dobę). Terapia zwykle trwa od 5 do 14 dni, z wyjątkiem zapalenia płuc i zatok, w przypadku których leczenie trwa od 6 do 14 dni. 

Dawkowanie Klarmin u dzieci i młodzieży w wieku powyżej 12 lat

Zalecane jest dawkowanie takie jak u dorosłych. 

Dawkowanie u dzieci w wieku poniżej 12 lat 

Nie przeprowadzono badań u dzieci w wieku poniżej 12 lat z użyciem klarytromycyny w postaci tabletek powlekanych. W tej grupie wiekowej zaleca się stosowanie klarytromycyny w postaci zawiesiny doustnej. 

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

Lekarz może zadecydować o zmniejszeniu dawki leku o połowę, tj. do jednej tabletki (250 mg) 1 x na dobę. W ciężkich zakażeniach zaleca się stosowanie 1 tabletki (250 mg) 2 x na dobę. W takiej sytuacji zalecane jest stosowanie leku Klarmin zawierającego 250 mg klarytromycyny w tabletce. Antybiotykoterapia nie powinna trwać dłużej niż 14 dni.

Dawkowanie w zakażeniach wywołanych przez mykobakterie 

Zalecane dawkowanie u dorosłych to jedna tabletka 500 mg 2 x na dobę. Terapia rozsianej postaci zakażenia wywołanego przez kompleks Mycobacterium avium (MAC) u pacjentów z AIDS powinna być prowadzona tak długo, jak zaleci to lekarz. Antybiotyk Klarmin należy stosować jednocześnie z innymi lekami działającymi na Mycobacterium. Leczenie innych, niegruźliczych zakażeń drobnoustrojami z rodzaju Mycobacterium zaleca się kontynuować według zaleceń lekarza. 

Dawkowanie w profilaktyce zakażeń wywoływanych przez MAC 

Zalecane dawkowanie u dorosłych to jedna tabletka (500 mg) 2 x na dobę. 

Dawkowanie w zakażeniach Helicobacter pylori 

Zalecany jest jeden z poniżej przedstawionych schematów leczenia:

• leczenie z zastosowaniem 3 leków: klarytromycyna w dawce 500 mg 2 x na dobę (co 12 godzin) z amoksycyliną w dawce 1 g 2 x na dobę i lanzoprazol w dawce 30 mg 2 x na dobę przez 10 dni lub klarytromycyna w dawce 500 mg 2 x na dobę z amoksycyliną w dawce 1 g 2 x na dobę i omeprazol w dawce 20 mg 1 x na dobę przez 7 do 10 dni, 
• leczenie z zastosowaniem 2 leków: klarytromycyna w dawce 500 mg 3 x na dobę i omeprazol w dawce 40 mg na dobę przez 14 dni. Stosowanie omeprazolu w dawce 20 mg lub 40 mg na dobę należy kontynuować przez kolejne 14 dni lub  klarytromycyna w dawce 500 mg 3 x na dobę i lanzoprazol w dawce 60 mg na dobę przez 14 dni. Aby  całkowicie wyleczyć wrzód może być konieczne dalsze podawanie leków zmniejszających wydzielanie kwasu żołądkowego. 

W przypadku przedawkowania należy natychmiast skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Objawami przedawkowania mogą być objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak wymioty i bóle brzucha.

Jeśli pacjent pominie zaplanowaną dawkę Klarmin, antybiotyk powinien zostać przyjęty jak najszybciej, a następnie stosować lek w ustalonym wcześniej schemacie. W takiej sytuacji nie należy stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą porcję leku. 

Nie wolno przerywać terapii, nawet jeśli dojdzie do poprawy samopoczucia, a objawy choroby ustąpią po kilku dniach stosowania leku. 

Klarmin – przeciwwskazania, środki ostrożności

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Klarmin:

• uczulenie na klarytromycynę lub inne antybiotyki makrolidowe (takie, jak azytromycyna, erytromycyna) lub na którykolwiek z pozostałych składników leku,
• zbyt niskie stężenie potasu lub magnezu we krwi (hipokaliemia lub hipomagnezemia),
• zmiany w zapisie EKG u pacjenta w przeszłości lub jego krewnych (wydłużenie odstępu QT) oraz zaburzenia rytmu serca (komorowe zaburzenia rytmu serca, w tym torsade de pointes),
• ciężka niewydolność wątroby ze współistniejącą niewydolnością nerek,
• przyjmowanie leku zawierającego lomitapid,
• stosowanie następujących leków:
  • astemizol lub terfenadyna (leki stosowane w leczeniu alergii),
  • cyzapryd (lek stosowany w zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego),
  • pimozyd (lek stosowany w zaburzeniach psychicznych) – ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca, 
  • jakiekolwiek inne leki powodujące zaburzenia rytmu serca,
  • tikagrelor (lek hamujący agregację płytek krwi), ranolazyna (lek nasercowy), 
  • alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina lub dihydroergotamina (leki stosowane między innymi w leczeniu migreny), 
  • lowastatyna, symwastatyna (leki z grupy statyn, stosowane w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu we krwi), 
  • midazolam podawany doustnie (lek stosowany w stanach lękowych i bezsenności), 
  • kolchicyna (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej).

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Klarmin konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych sytuacji lub schorzeń:

• ciąża lub jej podejrzenie, 
• zaburzenia czynności nerek lub wątroby, 
• choroba wieńcowa, 
• ciężka niewydolność serca, 
• spowolnienie czynności serca, 
• stosuje którykolwiek z leków mogących wchodzić w interakcje z Klarmin.

Jeśli podczas terapii Klarmin wystąpią poniższe objawy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:

• ciężkie reakcje alergiczne, takie jak wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka, wybroczyny, obrzęk krtani, czy skurcz oskrzeli – wymagają natychmiastowej konsultacji lekarskiej i odpowiedniego leczenia,
• biegunka, szczególnie ostra lub przedłużająca się – konieczne jest jak najszybsze poinformowanie lekarza, który w razie potrzeby zaleci odpowiednie leczenie. Nie należy samodzielnie stosować leków przeciwbiegunkowych,
• objawy sugerujące zaburzenia czynności wątroby, takie jak brak apetytu, żółtaczka, ciemny mocz, świąd lub ból brzucha – należy przerwać leczenie i niezwłocznie zgłosić się do lekarza,
• nowe zakażenia (nadkażenia) bakteriami niewrażliwymi na klarytromycynę lub grzybami, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu antybiotyku – lekarz zaleci odpowiednie postępowanie.

Dodatkowo, podczas terapii antybiotykiem Klarmin mogą wystąpić:

• oporność krzyżowa bakterii (bakterie niewrażliwe na klarytromycynę mogą być również oporne na inne antybiotyki makrolidowe oraz linkomycynę i klindamycynę),
• lekooporność bakterii (np. leczenie zakażenia Helicobacter pylori może prowadzić do wykształcenia się drobnoustrojów opornych na działanie leków).

Podczas terapii Klarmin pacjent może doświadczać zawrotów głowy, stanów splątania i dezorientacji, które mogą mieć wpływ na obsługiwanie maszyn i prowadzenie pojazdów.

Interakcja z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Klarmin istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub niedawno lekach, również preparatów dostępnych bez recepty. 

Leki przeciwwskazane podczas terapii Klarmin:

• astemizol lub terfenadyna (leki stosowane w leczeniu alergii),
• cyzapryd (lek stosowany w zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego), 
• pimozyd (lek stosowany w zaburzeniach psychicznych), 
• alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina lub dihydroergotamina (leki stosowane między innymi w leczeniu migreny),
• statyny − lowastatyna, symwastatyna (leki obniżające stężenie cholesterolu we krwi), midazolam podawany doustnie (lek stosowany w stanach lękowych lub bezsenności), kolchicyna (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej).

Lek Klarmin może wchodzić w interakcje z poniższymi lekami:

• ryfampicyna, ryfapentyna, ryfabutyna (antybiotyki stosowane w leczeniu gruźlicy), 
• flukonazol, itrakonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych), 
• atazanawir, efawirenz, etrawiryna, newirapina, rytonawir, sakwinawir, zydowudyna (leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV), 
• digoksyna, chinidyna, dyzopiramid, werapamil, amlodypina, diltiazem (leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub nadciśnienia tętniczego), 
• alprazolam, triazolam (leki stosowane w stanach lękowych lub bezsenności), 
• warfaryna lub jakikolwiek inny lek przeciwzakrzepowy, np. dabigatran, rywaroksaban, apiksaban (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi),
• karbamazepina, walproinian, fenytoina (leki przeciwpadaczkowe), 
• atorwastatyna, rozuwastatyna (statyny – leki obniżające stężenie cholesterolu we krwi), metyloprednizolon (bardzo silny lek przeciwzapalny), 
• omeprazol (lek zmniejszający wydzielanie soku żołądkowego), 
• cylostazol (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego – choroby objawiającej się bólem kończyn dolnych, występującym w czasie chodzenia i ustępującym po odpoczynku), 
• cyklosporyna, takrolimus, syrolimus (leki stosowane między innymi po przeszczepieniu narządów), 
• syldenafil, tadalafil, wardenafil (leki stosowane w zaburzeniach erekcji), 
• winblastyna (lek stosowany w chemioterapii nowotworów), 
• teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej), 
• tolterodyna (lek stosowany w leczeniu nietrzymania moczu), 
• fenobarbital (lek przeciwdrgawkowy), 
• dziurawiec zwyczajny (lek ziołowy stosowany w leczeniu łagodnych depresji), sulfonylomocznik, nateglinid, repaglinid, insulina (leki stosowane w leczeniu cukrzycy), aminoglikozydy (grupa antybiotyków).

Stosowanie Klarmin w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży lub jej podejrzenia, a także podczas planowania potomstwa, przed zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka. Klarmin może być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy lekarz uzna, że korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu, gdyż bezpieczeństwo stosowania klarytromycyny w czasie ciąży i karmienia piersią nie zostało potwierdzone.  

Klarmin a karmienie piersią

Pacjentki karmiące piersią powinny zachować szczególną ostrożność podczas stosowania Klarmin, ze względu na to, że klarytromycyna przenika do mleka matki.

Klarmin – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem i udać się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu.

Jeśli dojdzie do wystąpienia ciężkiej reakcji skórnej, takiej jak czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami (osutka krostkowa), konieczne jest niezwłoczne skontaktowanie się z lekarzem. Częstość występowania powyższych objawów jest nieznana, gdyż nie można jej ustalić na podstawie dostępnych danych.

Częstość nieznana (nie można jej ustalić na podstawie dostępnych danych): 

• nagły świszczący oddech, trudności w oddychaniu, obrzęk powiek, twarzy lub warg, wysypka lub świąd,
• ciężka postać wysypki, z rumieniem, gorączką, pęcherzami lub owrzodzeniami skóry (zespół Stevensa-Johnsona), 
• ciężka wysypka z zaczerwienieniem, łuszczeniem się i swędzeniem skóry przypominającym poważne oparzenia (toksyczna nekroliza naskórka [zespół Lyella]),
• wysypka, gorączka, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych krwi i stan zapalny narządów wewnętrznych. Mogą to być objawy reakcji polekowej z eozynofilią i objawami narządowymi (DRESS),
• ciężka lub przedłużająca się biegunka, która może być z krwią lub śluzem (rzekomobłoniaste zapalenie jelita). Biegunka, może pojawić się także po zakończeniu przyjmowania klarytromycyny,
• żółtaczka (zażółcenie skóry lub białkówek oczu), podrażnienie skóry, jasne stolce, ciemne zabarwienie moczu, bolesność brzucha, utrata łaknienia. Objawy te mogą świadczyć o zaburzeniach czynności wątroby,
• niebezpiecznie szybkie bicie serca, nierówny rytm serca, dodatkowe uderzenia serca,
• zapalenie trzustki (silny ból w górnej części brzucha promieniujący do pleców z nudnościami i wymiotami),
• zapalenie nerek (obecność krwi w moczu, gorączka i ból pleców),
• osłabienie mięśni, tkliwość lub ból, zwłaszcza jeśli w tym czasie pacjent źle się czuje lub ma wysoką temperaturę – może być to objaw rozpadu mięśni, który może prowadzić do zaburzeń nerek (rabdomioliza).

Niezbyt często (od 1 do 10 na 1000 pacjentów):

• zmiany w zapisie EKG, kołatanie serca(wydłużenie odstępu QT), 
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby.

Po zastosowaniu leku Klarmin działania niepożądane mogą mieć różne nasilenie i występować ze zmienną częstotliwością. 

Często (od 1 do 10 na 100 pacjentów):

• zaburzenia smaku, 
• ból głowy, 
• zmiana w odczuwaniu smaku, 
• biegunka, 
• wymioty, 
• niestrawność, 
• nudności, 
• bóle brzucha, 
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby, 
• wysypka, 
• nadmierne pocenie się.

U dorosłych pacjentów z osłabioną odpornością, oprócz objawów związanych z chorobą, obserwowano również następujące działania niepożądane: 

• nudności, 
• wymioty, 
• zmiany w smaku, 
• zaparcia, 
• ból brzucha, 
• biegunka, 
• wzdęcia z oddawaniem gazów, 
• suchość w jamie ustnej, 
• ból głowy, 
• zaburzenia słuchu, 
• wysypkę, 
• duszność, 
• bezsenność,
• nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, takie jak podwyższenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) i aminotransferazy alaninowej (AlAT), 
• wzrost stężenia azotu mocznikowego we krwi oraz obniżenie liczby płytek krwi i białych krwinek.

Lista rzadziej występujących skutków ubocznych Klarmin znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Lek Klarmin należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, chroniąc go przed temperaturą powyżej 25°C.