Erfin

Ile kosztuje lek Erfin? Cena, refundacja

Lek Erfin 250 mg obecnie jest refundowany. Jego cena 100% dla opakowania 14 tabletek wynosi 27,39 zł, zaś dla opakowania Erfin 28 tabl. wynosi 51,46 zł. Erfin tabletki mogą być bezpłatne lub częściowo refundowane dla pacjentów, którzy mają do tego wskazania. 

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Erfin – jak działa, na co i dla kogo?

Erfin to lek przeciwgrzybiczy, którego głównym składnikiem jest terbinafina należąca do grupy alliloamin. Lek ten znajduje zastosowanie w leczeniu zakażeń grzybiczych skóry, w tym obszarów takich jak pachwiny, stopy, owłosiona skóra głowy. Efektywność terbinafiny została potwierdzona przeciwko patogenom takim jak Trichophyton, Microsporum canis oraz Epidermophyton floccosum. Wskazaniem do zastosowania leku Erfin jest również grzybica paznokci, gdy wywołana jest przez dermatofity. Lek ten jest przeznaczony dla pacjentów, u których lokalizacja i rozległość zakażenia grzybiczego uzasadniają potrzebę leczenia ogólnego.

Erfin – skład leku

Erfin charakteryzuje się obecnością terbinafiny jako substancji czynnej, występującej w formie chlorowodorku terbinafiny. Każda tabletka leku zawiera 250 mg terbinafiny.

W składzie leku znajdują się również substancje pomocnicze. Zalicza się do nich: celulozę mikrokrystaliczną, która pełni funkcję wypełniacza, karboksymetyloskrobię sodową działającą jako środek dezintegrujący, hypromelozę stosowaną jako środek powlekający, magnezu stearynian będący środkiem przeciwzbrylającym oraz krzemu dwutlenek koloidalny, który pełni rolę substancji przeciwzbrylającej i stabilizującej.

Erfin – dawkowanie

Dawkowanie dla dorosłych polega na przyjmowaniu leku doustnie w ilości 250 mg raz na dobę. Okres terapii jest uzależniony od rodzaju oraz nasilenia infekcji grzybiczej. W przypadku zakażeń grzybiczych skóry, takich jak grzybica stóp międzypalcowa i typu podeszwowego/mokasynowego, terapia trwa zazwyczaj od 2 do 6 tygodni. W sytuacji grzybicy tułowia oraz pachwin, czas leczenia wynosi od 2 do 4 tygodni, natomiast przy grzybicy owłosionej skóry głowy, terapia jest zwykle 4-tygodniowa.

Leczenie zakażeń grzybiczych paznokci zwykle wymaga terapii od 6 do 12 tygodni. Warto zaznaczyć, że infekcje grzybicze paznokci stóp często potrzebują dłuższego czasu leczenia niż te dotyczące paznokci rąk. Standardowo, 3-miesięczna terapia lekiem Erfin jest wystarczająca, jednakże w niektórych przypadkach konieczne może być przedłużenie leczenia do 6 miesięcy lub więcej, szczególnie u pacjentów z wolniejszym tempem wzrostu paznokci.

W sytuacji, gdy działanie leku wydaje się zbyt silne lub zbyt słabe, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Dawkowanie u dzieci nie jest zalecane, ze względu na ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania terbinafiny w tej grupie wiekowej.

W przypadku pominięcia dawki nie należy stosować dawki podwójnej, lecz kontynuować leczenie według zaleceń. Przedawkowanie może objawiać się bólami głowy, nudnościami, bólami nadbrzusza oraz zawrotami głowy. W takiej sytuacji zalecane jest przyjęcie węgla aktywowanego oraz, w razie potrzeby, zastosowanie leczenia objawowego i podtrzymującego. W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Erfin – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Erfin:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub jakikolwiek składnik leku.

Ostrożność przy stosowaniu leku Erfin:

W przypadku pojawienia się objawów wskazujących na zaburzenia czynności wątroby, takich jak świąd, nudności, utrata apetytu, zmęczenie, żółtaczka, wymioty, ból brzucha, ciemny mocz lub jasne stolce, konieczne jest natychmiastowe przerwanie terapii i kontakt z lekarzem. Decyzja o kontynuacji leczenia należy do lekarza.

Pacjenci z historią chorób wątroby powinni poinformować o tym lekarza, gdyż stosowanie leku Erfin nie jest zalecane w tej grupie.

Osoby z chorobami nerek, zwłaszcza z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <50 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy >300 µmol/l), powinny skonsultować z lekarzem dawkowanie leku, gdyż może być wymagane dostosowanie dawki.

Pacjenci z łuszczycą powinni zachować szczególną ostrożność, ponieważ terbinafina może nasilić objawy choroby.

Interakcja z innymi lekami

Interakcje terbinafiny z innymi lekami:

• Stymulatory cytochromu P450 (np. ryfampicyna) mogą zmniejszać efektywność terbinafiny, skracając jej działanie.
• Inhibitory cytochromu P450 (np. cymetydyna) mogą zwiększać efektywność terbinafiny, przedłużając jej działanie. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania, lekarz dostosuje dawkowanie terbinafiny.
• Terbinafina może wpływać na metabolizm:
  • trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych,
  • leków blokujących receptory ß-adrenergiczne,
  • selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny,
  • inhibitorów MAO typu B.
• Terbinafina może nieznacznie modyfikować klirens leków metabolizowanych przez cytochrom P450, takich jak:
  • cyklosporyna,
  • tolbutamid,
  • terfenadyna,
  • triazolam,
  • doustne środki antykoncepcyjne.
• U pacjentek stosujących jednocześnie terbinafinę i doustne środki antykoncepcyjne mogą wystąpić zaburzenia menstruacyjne, takie jak krwawienia międzymiesiączkowe i nieregularne cykle.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie Erfin w ciąży:

Zastosowanie leku Erfin jest przeciwwskazane u ciężarnych, o ile lekarz nie uzna, że korzyści terapeutyczne dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. 

Stosowanie Erfin podczas karmienia piersią:

Ze względu na przenikanie terbinafiny do mleka matki, kobiety karmiące piersią nie powinny stosować leku Erfin.

Erfin – skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Erfin:

• Częste (występujące częściej niż u 1 na 100 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
  • przejściowe dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (uczucie pełności, anoreksja, dyspepsja, nudności, łagodne bóle brzucha, biegunka),
  • odczyny skórne (wysypka, pokrzywka),
  • bóle głowy.
• Niezbyt częste (występujące częściej niż u 1 na 1000 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):
  • zaburzenia smaku, w tym utrata smaku, zwykle ustępujące po kilku tygodniach od odstawienia leku,
  • rzadkie przypadki trwałych zaburzeń smaku, prowadzące do spadku łaknienia i znacznej utraty masy ciała.
• Rzadkie (występujące częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów, ale rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów):
  • ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, nadwrażliwość na światło słoneczne, obrzęk naczynioruchowy),
  • parestezje, osłabienie czucia, zawroty głowy, złe samopoczucie, zmęczenie,
  • bóle mięśni i stawów związane z reakcjami nadwrażliwości,
  • zaburzenia czynności wątroby (żółtaczka, cholestaza, zapalenie wątroby).
• Bardzo rzadkie (występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów, łącznie z pojedynczymi doniesieniami):
  • zaburzenia psychiczne (depresja, lęk),
  • zaostrzenie łuszczycy,
  • zmniejszenie liczby krwinek (neutropenia, agranulocytoza, trombocytopenia),
  • objawy tocznia rumieniowatego lub układowego,
  • ciężkie reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne).

Dodatkowe informacje:
W przypadku nasilenia się wysypki, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Podobne działanie wymagane jest przy wystąpieniu zaburzeń czynności wątroby.

Przechowywanie leku Erfin

Przechowywanie leku Erfin powinno odbywać się w sposób zapewniający jego ochronę przed dostępem dzieci. Aby zapewnić optymalne warunki, lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.