Metformax 500

Ile kosztuje lek Metformax? Cena, refundacja

Cena leku Metformax zależy od dawki i wielkości opakowania.

Metformax 500 mg 30 tabletek – 5,16 zł (100%), z refundacją 2,58 zł lub 4,68 zł

Metformax 500 mg 60 tabletek – 10,22 zł (100%), z refundacją 5,07 zł lub 6,06 zł

Metformax 850 mg 30 tabletek – 7,53 zł, z refundacją 4,47 zł

Metformax 850 mg 60 tabletek – 14,48 zł, z refundacją 5,17 zł

Metformax 850 mg 90 tabletek – 20,98 zł, z refundacją 6,29 zł

Metformax 1000 mg 30 tabletek – 8,26 zł, z refundacją 4,10 zł

Metformax 1000 mg 60 tabletek – 15,58 zł, z refundacją 4,06 zł

Metformax 1000 mg 90 tabletek – 22,69 zł, z refundacją 5,41 zł

Metformax 1000 mg 120 tabletek – 28,69 zł, z refundacją 6,40 zł

Metformax jest również objęty refundacją dla osób powyżej 75. roku życia. Pacjenci z tej grupy wiekowej mogą go otrzymać bezpłatnie we wszystkich wskazaniach refundacyjnych. 

Cena leku refundowanego jest identyczna w każdej aptece, może ulec zmianie w przyszłości.

Metformax – jak działa, na co i dla kogo

Jak działa lek Metformax? Substancją czynną leku jest chlorowodorek metforminy. Lek działa przeciwcukrzycowo, zmniejszając stężenie glukozy na czczo i po posiłkach. Jednocześnie nie powoduje on pobudzenia wydzielania insuliny, dzięki czemu nie wzmacnia ryzyka hipoglikemii. 

Na co pomaga Metformax? Lek ten podawany jest pacjentom z cukrzycą typu II, szczególnie osobom z nadwagą, które mimo stosowania ścisłej diety i aktywności fizycznej nie są w stanie uzyskać pożądanego poziomu stężenia glukozy we krwi. 

Tabletki Metformax 500 i 850 mg zaleca się również w stanach przedcukrzycowych oraz pacjentkom w leczeniu zespołu policystycznych jajników.

Lek może być stosowany zarówno jako jedyny, a także w terapii skojarzonej z innymi lekami bądź insuliną.

Kto może stosować lek Metformax? Lek można stosować u dzieci i młodzieży powyżej 10. roku życia (w monoterapii lub w skojarzeniu z insuliną).

Sprawdź opinie pacjentów o Metformax 500.

Metformax – zamienniki

Zamiennikami leku Metformax, wykorzystywanego w leczeniu cukrzycy typu II, są: Avamina, Etform, Formetic, Glucophage, Metcrean, Metfogamma, Metformin Bluefish, Metformin Galena, Metifor i Siofor. Leki wydawane są za okazaniem recepty.

Inne leki to m.in. Nimesil.

Metformax – skład leku

Skład leku Metformax na obniżenie stężenia glukozy we krwi zależy od jego dawki. 

1 tabletka Metformax 500 mg i 850 mg zawiera odpowiednio 500 mg lub 850 mg chlorowodorku metforminy. Substancje pomocnicze to: powidon, talk, magnezu stearynian.

1 tabletka powlekana Metformax 1000 mg zawiera: 1000 mg chlorowodorku metforminy. Substancje pomocnicze to: powidon K30, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. 

Skład otoczki tabletki: hypromeloza, makrogol 400, substancja barwiąca – tytanu dwutlenek (E171).

Metformax – dawkowanie

Jak stosować Metformax dla uzyskania prawidłowego stężenia glukozy? Preparat przyjmuje się doustnie. Zwykle początkowa dawka leku na cukrzycę Metformax wynosi 500 mg lub 850 mg substancji czynnej przyjmowanej 2 razy na dobę. 

Po 10-15 dniach przyjmowania leku w tej dawce należy wykonać kolejny pomiar glukozy we krwi i na jego podstawie odpowiednio dopasować dawkę. W razie potrzeby, dawkę leku należy zwiększać stopniowo. Dawka maksymalna to 3 g na dobę.

W połączeniu z insuliną stosuje się 2-3 tabletki Metformax 500 lub 850 mg.

W leczeniu policystycznych jajników zwykle stosuje się dawkę 500 mg 3 razy na dobę lub 850 mg 2 razy na dobę.

W ulotce zawarte zostały szczegółowe informacje o dawkowaniu leku u pacjentów z zaburzeniami nerek.

Metformax – przeciwwskazania, środki ostrożności

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do stosowania leku na cukrzycę Metformax są:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych,
• ostre stany, które niosą ryzyko zaburzenia czynności nerek: odwodnienie, zakażenie o ciężkim przebiegu, wstrząs, podanie donaczyniowe preparatów kontrastowych o zawartości jodu,
• choroby ostre lub przewlekłe, które mogą powodować hipoksję tkanek, do których należą: niewydolność serca, niewydolność oddechowa, niedawno przebyty zawał serca, wstrząs,
• alkoholizm,
• ostre zatrucie alkoholem,
• niewydolność wątroby,
• kwasica metaboliczna,
• niewydolność nerek.

Interakcja z innymi lekami

Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza o przyjmowanych lekach. W szczególności, gdy są nimi:

• agoniści receptora beta-2-adrenergicznego takie, jak salbutamol lub terbutalina (stosowane w leczeniu astmy),
• kortykosteroidy (stosowane w leczeniu szeregu stanów takich, jak ciężkie zakażenie skóry lub w astmie),
• leki zwiększające wytwarzanie moczu (moczopędne),
• leki stosowane w leczeniu bólu i stanu zapalnego (NLPZ i inhibitory COX-2, takie jak ibuprofen i celekoksyb),
• pewne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (inhibitory ACE i antagoniści receptora angiotensyny II).

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Metformax a ciąża

Kobiety ciężarne oraz planujące ciąże nie powinny leczyć cukrzycy lekiem Metformax. Zaleca się im wyrównanie poziomu glukozy przy pomocy insuliny i utrzymywanie go na poziomie jak najbardziej zbliżonym do normy. Niekontrolowana cukrzyca w ciąży niesie ze sobą ryzyko powstania wad wrodzonych u płodu, a także wzrostu okołoporodowej umieralności.

Metformax i karmienie piersią

Metformina przenika do mleka kobiecego. Nie zaleca się stosowania preparatu kobietom karmiącym. 

Metformax – skutki uboczne

Podczas stosowanie leku Metformax mogą wystąpić działania niepożądane. 

Bardzo częste skutki uboczne: zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie, jak nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha i utrata apetytu. Wymienione objawy najczęściej występują przy rozpoczynaniu leczenia. W większości przypadków ustępują samoistnie. W celu zapobiegania im zaleca się przyjmowanie metforminy w 2 lub 3 dawkach na dobę w czasie lub po posiłku. Takie powolne zwiększanie dawki może wpłynąć na poprawę tolerancji leku ze strony przewodu pokarmowego.

Często notuje się skutek uboczny w postaci zaburzeń smaku.

Rzadko obserwowano działania niepożądane Metformax:

• kwasicę mleczanową,
• pojedyncze przypadki zapalenia wątroby lub nieprawidłowych wyników badań jej czynności, które ustępują po zaprzestaniu leczenia metforminą,
• reakcje skórne takie, jak rumień, świąd skóry, pokrzywka,
• podczas długotrwałego stosowania – zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 i zmniejszenie jej stężenia w surowicy. Zaleca się rozważenie takiej etiologii u pacjentów, u których występuje niedokrwistość megaloblastyczna.

Monoterapia metforminą nie powoduje hipoglikemii. Jak jednak podkreśla producent leku, istnieje ryzyko jej wystąpienia przy łączeniu leku z innymi preparatami przeciwcukrzycowymi, jak insulina, repaglinid, pochodne sulfonylomocznika.

Przechowywanie leku

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.