Prenessa

Ile kosztuje lek Prenessa? Cena, refundacja

Lek Prenessa podlega refundacji. Jest dostępny w opakowaniach po 30 tabletek. W przypadku preparatu Prenessa 4 mg, cena 100% wynosi 13,09 zł. Dla leku Prenessa 8 mg cena 100% wynosi 24,71 zł.

Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają Prenessa bezpłatnie lub w cenie ryczałtowej.

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Prenessa – na co działa, jak i dla kogo

Prenessa to preparat farmaceutyczny zawierający substancję czynną peryndopryl z tert-butyloaminą. Peryndopryl należy do inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE). Mechanizm działania tej grupy leków polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych.

Wskazaniem do stosowania leku Prenessa jest nadciśnienie tętnicze oraz profilaktyka incydentów sercowych u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową, po przebytym zawale lub po operacji rozszerzającej naczynia wieńcowe. Ponadto tabletki Prenessa 4 mg mogą być stosowane u osób z objawową niewydolnością serca.

Preparat jest przeznaczony dla osób dorosłych.

Prenessa – skład leku

Substancją czynną leku Prenessa jest peryndopryl z tert-butyloaminą. W każdej tabletce Prenessa 4 mg lub Prenessa 8 mg znajduje się odpowiednio 4 mg peryndoprylu z tert-butyloaminą (co odpowiada 3,338 mg peryndoprylu) lub 8 mg peryndoprylu z tert-butyloaminą (co odpowiada 6,68 mg peryndoprylu).

Prenessa lek na nadciśnienie zawiera również substancje pomocnicze, takie jak: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E 460), wodorowęglan sodu, krzemionka koloidalna bezwodna oraz stearynian magnezu (E 572).

Prenessa – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości, jak stosować lek Prenessa, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Tabletki Prenessa zaleca się przyjmować rano przed posiłkiem.

W leczeniu nadciśnienia tętniczego zalecana dawka Prenessa wynosi zazwyczaj 4 mg raz na dobę. Po miesiącu terapii lekarz może zdecydować o zwiększeniu dawki do 8 mg raz na dobę.

U osób z objawową niewydolnością serca zazwyczaj stosuje się dawkę 2 mg (pół tabletki Prenessa 4 mg) raz na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę do 4 mg.

W przypadku stabilnej choroby wieńcowej zalecana dawka początkowa to najczęściej 4 mg raz na dobę. Dawka może być zwiększona do 8 mg.

W przypadku pominięcia dawki leku Prenessa nie jest wskazane stosowanie podwójnej dawki. W takiej sytuacji należy przyjąć kolejną dawkę następnego dnia o zwykłej porze. Jeśli doszło do pominięcia więcej niż jednej dawki, kolejną dawkę zaleca się przyjąć jak najszybciej, a następnie kontynuować terapię zgodnie z ogólnym schematem dawkowania.

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem ze względu na ryzyko pogorszenia przebiegu choroby i rozwoju powikłań, co w przypadku pacjentów z niewydolnością serca może wiązać się z koniecznością hospitalizacji.

Prenessa – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu leku istotna jest ocena ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Należy wziąć pod uwagę wszelkie istniejące przeciwwskazania, środki ostrożności oraz potencjalne interakcje z innymi preparatami farmakologicznymi.

Przeciwwskazania do stosowania leku Prenessa:

• nadwrażliwość na peryndopryl, inne inhibitory ACE lub inne składniki leku,
• przebyty obrzęk naczynioruchowy po inhibitorach ACE,
• przebyty obrzęk naczynioruchowy z jakiejkolwiek przyczyny u pacjenta lub członka rodziny,
• ciąża po 3. miesiącu,
• jednoczesne stosowanie leków zawierających aliskiren przez pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek,
• dializoterapia lub inna metody filtracji krwi,
• zwężenie tętnicy nerkowej,
• stosowanie leku zawierającego sakubitryl i walsartan obecnie lub w przeszłości.

Środki ostrożności:

Ponieważ u niektórych pacjentów mogą wystąpić zawroty głowy lub osłabienie związane z niskim ciśnieniem, nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługi maszyn do czasu poznania reakcji organizmu na lek Prenessa.

Przed zastosowaniem leku Prenessa należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w następujących przypadkach:

• zwężenie zastawki aorty,
• zwężenie tętnicy nerkowej,
• pierwotny aldosteronizm,
• cukrzyca,
• inna choroba nerek, wątroby lub serca,
• hemodializa lub stan po niedawnej transplantacji nerki,
• toczeń układowy,
• twardzina,
• stosowanie diety z niską zawartością soli,
• nasilone wymioty lub biegunka,
• rasa czarna.

Konsultacja jest zalecana również w przypadku pacjentów przyjmujących następujące preparaty:

• leki moczopędne,
• lit,
• suplementy diety zawierające potas,
• zamienniki soli kuchennej zawierające potas,
• antagoniści receptora angiotensyny II (sartany),
• aliskiren,
• racekadotryl,
• inhibitory mTOR (sirolimus, ewerolimus, temsirolimus),
• wildagliptyna.

Podczas terapii Prenessa kontakt z lekarzem jest wymagany w następujących sytuacjach:

• zawroty głowy, osłabienie, omdlenie lub nudności po przyjęciu pierwszej dawki,
• gorączka, ból gardła, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej,
• żółtaczka,
• suchy kaszel utrzymujący się dłuższy czas,
• planowane znieczulenie lub zabieg,
• planowane odczulanie na jad pszczół lub os,
• planowana hemodializa lub afereza LDL.

Interakcja z innymi lekami

Lek Prenessa może wchodzić w interakcje z innymi substancjami farmakologicznymi. Zaleca się informowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych oraz planowanych lekach. Do leków mogących wchodzić w interakcje z Prenessa należą:

• inne leki na nadciśnienie tętnicze lub niewydolność serca (w tym antagoniści receptora angiotensyny II),
• leki rozszerzające naczynia krwionośne (np. azotany),
• leki oszczędzające potas (np. triamteren, amiloryd),
• preparaty potasu,
• zamienniki soli zawierające potas,
• inne leki mogące zwiększyć poziom potasu (np. heparyna, trimetoprym, kotrimoksazol, cyklosporyna, takrolimus),
• eplerenon, spironolakton,
• prokainamid,
• insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe,
• baklofen,
• allopurynol,
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, diklofenak, kwas acetylosalicylowy),
• estramustyna,
• sympatykomimetyki (efedryna, noradrenalina, adrenalina),
• sole litu,
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne,
• leki przeciwpsychotyczne,
• aurotiojabłczan sodu,
• racekadotryl,
• inhibitory mTOR (np. sirolimus, ewerolimus, temsirolimus),
• aliskiren.

Nie należy bez konsultacji z lekarzem stosować następujących leków dostępnych bez recepty:

• leki na przeziębienie zawierające pseudoefedrynę lub fenylefrynę,
• leki przeciwbólowe (np. kwas acetylosalicylowy),
• preparaty potasu i zamienniki soli zawierające potas.

Szczegółowe informacje na temat przeciwwskazań, środków ostrożności i możliwych interakcji znajdują się w ulotce leku.

Stosowanie Prenessa w ciąży i w okresie karmienia piersią

Lek Prenessa jest przeciwwskazany po 3. miesiącu ciąży. Nie zaleca się go również we wczesnym okresie ciąży. Należy powiadomić lekarza o ciąży, podejrzeniu ciąży lub jej planowaniu w celu modyfikacji leczenia.

Prenessa a karmienie piersią:

Nie zaleca się przyjmowania Prenessa w czasie karmienia piersią.

Prenessa – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy. Po zastosowaniu leku Prenessa mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane wymagające przerwania stosowania leku i niezwłocznego kontaktu z lekarzem:

• obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła,
• trudności w oddychaniu,
• zawroty głowy lub omdlenia,
• bardzo szybkie bicie serca, ból w klatce piersiowej,
• zawał serca,
• osłabienie siły mięśni kończyn,
• trudności z mówieniem,
• skurcz oskrzeli objawiający się bólem w klatce piersiowej, świszczącym oddechem, dusznością lub trudnościami w oddychaniu,
• silny ból w nadbrzuszu promieniujący do pleców, bardzo złe samopoczucie,
• żółtaczka,
• czerwone, swędzące plamy na twarzy, ramionach lub nogach.

U pacjentów przyjmujących Prenessa działania niepożądane mogą mieć również łagodniejszy charakter i występować z różną częstotliwością.

Często (u mniej niż 1 na 10 osób):

• ból głowy,
• zawroty głowy,
• uczucie kłucia i mrowienia,
• zaburzenia widzenia,
• szum uszny,
• kaszel,
• duszność,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe, np. nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, biegunka, zaparcie,
• kurcze mięśni,
• uczucie zmęczenia.

Niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 osób):

• zaburzenia nastroju,
• zaburzenia snu,
• depresja,
• suchość błony śluzowej jamy ustnej,
• silny świąd, ciężkie wysypki,
• skupiska pęcherzy na skórze,
• zaburzenia czynności nerek,
• impotencja,
• nadmierna potliwość,
• eozynofilia,
• senność,
• omdlenia,
• przyspieszona akcja serca,
• kołatanie serca,
• zapalenie naczyń krwionośnych,
• nadmierna wrażliwość skóry na słońce,
• bóle stawowe, bóle mięśniowe,
• ból w klatce piersiowej,
• złe samopoczucie,
• obrzęki obwodowe,
• gorączka,
• upadki,
• podwyższone stężenie potasu we krwi,
• obniżone stężenie sodu we krwi,
• hipoglikemia (dotyczy pacjentów z cukrzycą),
• wzrost poziomu mocznika we krwi,
• wzrost poziomu kreatyniny we krwi.

Rzadko (u mniej niż 1 na 1 000 osób):

• wzrost poziomu enzymów wątrobowych i bilirubiny,
• nasilenie łuszczycy,
• objawy zespołu SIADH: ciemna barwa moczu, nudności, wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja, drgawki,
• zmniejszone wydalanie lub brak wydalania moczu,
• nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi,
• ostra niewydolność nerek.

Lista rzadziej występujących skutków ubocznych Prenessa znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Prenessa (tabletki) na nadciśnienie należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w temperaturze poniżej 30°C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.