Lorista

Ile kosztuje lek Lorista? Cena, refundacja

Tabletki Lorista są refundowane. Ich cena 100% zależy od stężenia substancji czynnej w tabletce oraz ilości tabletek w opakowaniu i wynosi od 13,79 zł do 34,44 zł. Ten lek może być bezpłatny dla pacjentów, którzy mają wskazania do jego refundacji. Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Lorista – jak działa, na co i dla kogo?

Lorista jest lekiem zaliczanym do grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Substancja czynna tego leku, losartan, hamuje działanie angiotensyny II – peptydu odpowiedzialnego za zwężanie naczyń krwionośnych, co prowadzi do podwyższenia ciśnienia tętniczego. Losartan, blokując receptory dla angiotensyny II, przyczynia się do rozszerzenia naczyń, co ma na celu obniżenie ciśnienia tętniczego.

Lorista znajduje zastosowanie w terapii nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych, jak również u dzieci i młodzieży w wieku 6-18 lat. Lek jest również stosowany w celu ochrony funkcji nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, u których stwierdzono zaburzenia czynności nerek oraz obecność białka w moczu (białkomocz) w ilości przekraczającej 0,5 g na dobę.

Dodatkowo, lek Lorista jest wskazany dla pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, w sytuacji, gdy leczenie za pomocą inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) nie jest możliwe lub uznane za niewłaściwe przez lekarza prowadzącego. W przypadku pacjentów, u których niewydolność serca została ustabilizowana przy użyciu inhibitorów ACE, nie zaleca się przejścia na leczenie losartanem.

Lek jest również stosowany u osób z nadciśnieniem tętniczym i pogrubieniem ściany lewej komory serca, jako środek mający na celu zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu.

Lorista – skład leku

Lorista zawiera jako substancję czynną losartan potasowy. W zależności od dawki, każda tabletka powlekana może zawierać odpowiednio 25 mg, 50 mg lub 100 mg losartanu potasowego.
Składniki pomocnicze leku różnią się w zależności od dawki. W tabletkach 25 mg znajdują się: skrobia kukurydziana, skrobia żelowana kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian oraz cellaktoza, która jest połączeniem laktozy jednowodnej i celulozy. Otoczka tabletki zawiera hypromelozę, talk, glikol propylenowy, dwutlenek tytanu (E 171) oraz żółcień chinolinową (E 104). W tabletkach 50 mg składniki pomocnicze są identyczne, z wyjątkiem braku żółcieni chinolinowej (E 104) w otoczce. Tabletki 100 mg również zawierają te same substancje pomocnicze co wersja 50 mg.

Dodatkowe informacje:
Wszystkie dawki leku posiadają wspólne składniki w rdzeniu tabletki, natomiast różnią się składem otoczki – w przypadku tabletek 25 mg dodatkowo występuje barwnik żółcień chinolinowa (E 104).

Lorista – dawkowanie

Dawkowanie losartanu w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych zaleca się rozpocząć od przyjęcia 50 mg substancji czynnej (co odpowiada jednej tabletce Lorista 50 mg) raz dziennie. Oczekiwane maksymalne efekty obniżenia ciśnienia tętniczego mogą nastąpić między 3 a 6 tygodniem terapii. U pacjentów wymagających intensyfikacji leczenia, dawkę można podwyższyć do 100 mg (dwie tabletki Lorista 50 mg) raz dziennie.

Lorista – dawkowanie u dzieci i młodzieży jest następujące: lek nie jest zalecany dla dzieci poniżej 6. roku życia z uwagi na brak danych dotyczących skuteczności. U pacjentów w wieku 6-18 lat o masie ciała 20-50 kg, zalecana dawka początkowa wynosi 0,7 mg/kg masy ciała na dobę (nie przekraczając 25 mg), z możliwością dostosowania przez lekarza w zależności od kontroli ciśnienia tętniczego.

Dorośli pacjenci z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 powinni rozpocząć leczenie od dawki 50 mg raz dziennie, z opcją zwiększenia do 100 mg w zależności od odpowiedzi na leczenie.

W przypadku niewydolności serca, terapię należy zainicjować od dawki 12,5 mg losartanu (pół tabletki Lorista 25 mg) raz dziennie, z tygodniowym zwiększaniem dawki do osiągnięcia zalecanej dawki podtrzymującej. Maksymalna dopuszczalna dawka to 150 mg raz na dobę.

Dawkowanie w szczególnych grupach pacjentów może wymagać dostosowania. Lekarz może zalecić niższą dawkę, szczególnie na początku terapii dla pacjentów przyjmujących duże dawki leków moczopędnych, pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub osób powyżej 75. roku życia. Losartan jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Sposób podawania: Tabletki należy połykać z wodą, starając się przyjmować lek codziennie o tej samej porze. Kontynuacja terapii powinna odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza.

W przypadku przedawkowania, niezwłocznie należy skontaktować się z lekarzem. Objawy mogą obejmować hipotensję, tachykardię lub bradykardię.

Jeśli pacjent pominie dawkę, powinien przyjąć następną w regularnym czasie, bez stosowania dawki podwójnej.

Lorista – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Lorista:

• nadwrażliwość na losartan lub jakikolwiek składnik leku,
• ciąża (zwłaszcza po 3. miesiącu),
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby,
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek przy jednoczesnym stosowaniu leku zawierającego aliskiren.

Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Lorista konsultacja z lekarzem lub farmaceutą jest niezbędna. W przypadku ciąży, zwłaszcza podejrzenia jej wystąpienia, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Informowanie lekarza jest kluczowe przy:

• wystąpieniu obrzęku naczynioruchowego,
• intensywnych wymiotach lub biegunce,
• utracie płynów i elektrolitów z organizmu,
• zwężeniu naczyń krwionośnych nerek lub po przeszczepieniu nerki,
• zaburzeniach czynności wątroby,
• niewydolności serca, ciężkiej arytmii, schorzeniach zastawek lub mięśnia serca,
• chorobie niedokrwiennej serca lub zaburzeniach naczyniowo-mózgowych,
• pierwotnym hiperaldosteronizmie,
• przyjmowaniu leków wpływających na stężenie potasu w surowicy krwi,
• leczeniu inhibitorami ACE lub aliskirenem.

Lekarz może zalecić regularne kontrole czynności nerek, ciśnienia krwi oraz stężenia elektrolitów.

Interakcja z innymi lekami

Lorista może wchodzić w interakcje z różnymi substancjami, dlatego ważne jest, aby lekarz był poinformowany o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym suplementach i substytutach soli zawierających potas, oraz o lekach moczopędnych oszczędzających potas (np. amiloryd, triamteren, spironolakton). Również leki takie jak heparyna czy zawierające trimetoprym mogą wpływać na stężenie potasu w surowicy, co jest niezalecane podczas stosowania Loristy.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Loristy z:

• lekami hipotensyjnymi, mogącymi prowadzić do dalszego obniżenia ciśnienia krwi, w tym trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, przeciwpsychotycznymi, baklofenem, amifostyną,
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), w tym inhibitorami COX-2, które mogą osłabiać działanie losartanu i wpływać negatywnie na funkcję nerek przy ich zaburzeniach.

Stosowanie leków zawierających lit z losartanem wymaga ścisłego nadzoru lekarskiego i może wiązać się z koniecznością regularnych badań krwi.

W przypadku przyjmowania inhibitora ACE lub aliskirenu, lekarz może dostosować dawkowanie Loristy lub zastosować dodatkowe środki ostrożności.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Lorista w ciąży: 

Stosowanie Lorista we wczesnej fazie ciąży jest niewskazane, a po trzecim miesiącu — zabronione, ze względu na ryzyko poważnego uszkodzenia płodu.

Stosowanie leku Lorista podczas karmienia piersią: 

Nie zaleca się przyjmowania Lorista podczas laktacji, szczególnie przy karmieniu noworodków lub wcześniaków. W takich przypadkach lekarz może zaproponować alternatywną terapię.

Lorista – skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Lorista:

Częste (występujące u nie więcej niż 1 pacjenta na 10):

• zawroty głowy,
• hipotensja ortostatyczna (spadek ciśnienia krwi przy zmianie pozycji),
• hipoglikemia (niskie stężenie glukozy we krwi),
• hipokaliemia (wysokie stężenie potasu we krwi),
• niewydolność nerek,
• niedokrwistość,
• zwiększone stężenie mocznika, kreatyniny i potasu u pacjentów z niewydolnością serca.

Mniej częste (występujące u nie więcej niż 1 pacjenta na 100):

• senność,
• ból głowy,
• kołatanie serca,
• dławica piersiowa,
• duszność,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka, zaparcia),
• reakcje skórne (pokrzywka, świąd, wysypka),
• kaszel.

Rzadkie (występujące u nie więcej niż 1 pacjenta na 1000):

• reakcje nadwrażliwości,
• obrzęk naczynioruchowy,
• parestezje (mrowienie, drętwienie),
• migotanie przedsionków,
• udar mózgu,
• zapalenie wątroby.

Częstość nieznana:

• małopłytkowość,
• migrena,
• bóle stawów i mięśni,
• zaburzenia czynności wątroby,
• rabdomioliza,
• impotencja,
• depresja,
• szumy uszne.

Przechowywanie leku Lorista

Lek Lorista należy umieścić w miejscu, które jest niewidoczne oraz niedostępne dla dzieci. Aby zapewnić optymalne warunki przechowywania, lek powinien pozostać w oryginalnym opakowaniu, w temperaturze, która nie przekracza 30°C.