Bisocard

Lek dostępny jest w trzech wariantach dawkowania (2,5 mg, 5 mg, 10 mg) w opakowaniach po 30, 60 lub 120 tabletek powlekanych. 

• Bisocard - cena za opakowanie 30 tabletek waha się od ok. 14 do 20 zł w zależności od dawki; dla opakowań 60 tabletek - cena wynosi ok. 25-38 zł, a dla największego opakowania 120 tabletek koszt wynosi od 55 do 78 zł w zależności od dawki. Cena tych tabletek na receptę jest stała, lek w tym momencie nie jest objęty refundacją.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

To lek na nadciśnienie, który pomaga obniżyć zapotrzebowanie mięśnia sercowego i zmniejsza siłę skurczu, co chroni je przed zbyt intensywną czynnością. 

Sprawdź opinie pacjentów o Bisocard.

Substancją czynną leku jest bisopralol. Jego mechanizm działania opiera się na wybiórczym blokowaniu receptorów beta-adrenergicznych, które są obecne m.in. w sercu i w naczyniach krwionośnych. 

Lek jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów i stosowany w leczeniu:

• nadciśnienia tętniczego;
• dławicy piersiowej (która związana jest z niedostatecznym zaopatrzeniem serca w tlen);
• stabilnej, o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, przewlekłej niewydolności serca, z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory, w skojarzeniu z inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi oraz (w razie konieczności) z glikozydami naparstnicy.

Tabletki Bisocard - zamienniki zawierające tę samą substancję czynną, to m.in. Bibloc, Concor Cor 1,25, Bisoratio 5, Bicardef 5 mg.

Substancją czynną leku jest bisoprololu fumaran. Każda jedna tabletka powlekana zawiera 5 mg lub 10 mg bisoprololu fumaranu.

Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, sodu laurylosiarczan, talk, magnezu stearynian.

Otoczka tabletki powlekanej:

• lek 5 mg: hypromeloza, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172).
• lek 10 mg: hypromeloza, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172).

W zależności od dolegliwości i stanu pacjenta, lekarz może zalecić różne dawki, a także stopniowo je zwiększać lub zmniejszać w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.  

Dawkę dobiera się indywidualnie do każdego pacjenta. Zalecana dawka początkowa to zazwyczaj 5 mg raz na dobę. Lekarz może zdecydować o zwiększeniu lub zmniejszeniu dawki. Maksymalna dawka dobowa to 20 mg raz na dobę.

Stosowanie preparatu rozpoczyna się zazwyczaj od małej dawki, którą lekarz stopniowo zwiększa w zależności od potrzeb pacjenta. Zazwyczaj odbywa się to stopniowo, w odstępach tygodniowych (lub rzadziej, jeśli lekarz uzna to za odpowiednie) aż do uzyskania skutecznej dawki terapeutycznej właściwej dla leczenia podtrzymującego. Maksymalna dobowa dawka wynosi 10 mg bisoprololu.

Lek jest przeznaczony do długotrwałej terapii. O długości leczenia decyduje lekarz.

Nie należy stosować tabletek Bisocard, gdy:

• pacjent ma uczulenie na bisoprolol lub inny składnik preparatu;
• u chorego stwierdzono: wstrząs kardiogenny (który jest ciężkim zaburzeniem serca), ciężką astmę oskrzelową, ciężką przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, wolną czynność serca, bardzo niskie ciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, kwasicę metaboliczną, guz rdzenia nadnerczy, ciężkie zaburzenia krążenia w kończynach;
• gdy u pacjenta wystąpiła nagle niewydolność serca lub istniejąca niewydolność uległa nasileniu.

W poniższych sytuacjach bezpieczeństwo stosowania leku należy omówić z lekarzem - gdy pacjent:

• ma mniej nasiloną astmę oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc;
• ma cukrzycę;
• stosuje ścisłą dietę;
• ma stwierdzony blok przedsionkowo-komorowy I stopnia;
• ma dławicę Prinzmetala;
• ma mniej nasilone zaburzenia krążenia w kończynach;
• ma zaburzenia czynności tarczycy;
• ma guz chromochłonny (guz rdzenia nadnerczy);
• ma (lub miał w przeszłości) łuszczycę;
• kiedykolwiek miał reakcje alergiczne;
• ma planowane leczenie odczulające;
• ma planowany zabieg operacyjny.

Składniki różnych leków mogą wchodzić ze sobą w interakcje, co może wpływać na ich skuteczność i bezpieczeństwo stosowania. Dlatego przed rozpoczęciem terapii lekiem Bisocard należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich obecnie i w przeszłości stosowanych lekach.

W szczególności nie należy stosować tabletek Bisocard, jeżeli pacjent przyjmuje floktafeninę (niesteroidowy lek przeciwzapalny) lub sultopryd (preparat wskazany w leczeniu zaburzeń psychicznych). Należy także zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym przyjmowaniu leku razem z niektórymi lekami stosowanymi:

• w leczeniu zaburzeń rytmu serca;
• w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej lub zaburzeń rytmu serca.

Szczególną ostrożność oraz częstsze kontrole stanu pacjenta są wymagane także przy stosowaniu jednocześnie:

• z niektórymi lekami wskazanymi w leczeniu ostrych zaburzeń serca, wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej, zaburzeń rytmu serca, choroby Alzheimera, jaskry, 
• z miejscowo stosowanymi beta-adrenolitykami (takie jak krople do oczu w leczeniu jaskry);
• z lekami przeciwcukrzycowymi, w tym z insuliną;
• ze środkami znieczulającymi;
• z glikozydami naparstnicy, stosowanymi w leczeniu niewydolności serca;
• z lekami takimi jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), stosowane w leczeniu stanów zapalnych oraz w celu łagodzenia bólu (na przykład ibuprofen i diklofenak);
• ze wszystkimi lekami mogącymi obniżać ciśnienie tętnicze, niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), przeciwpadaczkowymi lub stosowanymi podczas znieczulenia ogólnego, przeciwpsychotycznymi;
• z lekami stosowanymi w leczeniu depresji (inhibitory monoaminooksydazy);
• z ryfampicyną (antybiotyk);
• z pochodnymi ergotaminy (stosowane w leczeniu migreny).

Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży lub u tych, które w najbliższym czasie planują mieć dziecko. Istnieje bowiem ryzyko, że składniki leku mogą wpłynąć na bezpieczeństwo ciąży i prawidłowy rozwój płodu. 

Nie są dostępne dane na temat przenikania bisoprololu do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się przyjmowania tego leku na nadciśnienie tętnicze w okresie karmienia piersią.

Warto wiedzieć, że lek Bisocard, tak jak każdy inny lek, może powodować pojawienie się działań niepożądanych. Jednak nie u każdego pacjenta one wystąpią. Skutki uboczne klasyfikuje się według częstości ich występowania:

Bardzo często pojawiające się działania niepożądane Bisocard (które mogą pojawić się u co najmniej 1 na 10 osób stosujących lek) to wolna czynność serca, występująca u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca.

Częste działania niepożądane (które mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób):

• ból i zawroty głowy;
• zaburzenia snu,
• ostra niewydolność serca (występujące u osób, u których jest przewlekła niewydolność serca);
• uczucie drętwienia kończyn, ziębnięcia;
• problemy żołądkowo-jelitowe, w tym takie objawy jak: wymioty, nudności, zaparcia, biegunka;
• niedociśnienie tętnicze, zwłaszcza u osób z niewydolnością serca;
• wyczerpanie, uczucie zmęczenia, zwłaszcza u osób z przewlekłą niewydolnością serca.

O innych, rzadziej występujących skutkach ubocznych leku Bisocard, warto przeczytać w ulotce dołączonej do opakowania leku.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w oryginalnym opakowaniu, w temperaturze poniżej 30°C.

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Bisocard.