Anapran

Ile kosztuje lek Anapran? Cena, refundacja

Lek jest dostępny wyłącznie na receptę, objęty częściową refundacją. Produkt występuje w dwóch wariantach dawkowania (275 mg i 550 mg naproksenu), dostępny jest w opakowaniach po 20 tabletek i 60 tabletek.

• Anapran 275 mg – cena za 60 szt. to około 20-24 zł, zaś za opakowanie 20 tabletek to ok. 8-11 zł.
• Anapran 550 mg – cena za 60 tabletek waha się w przedziale ok. 40-44 zł, zaś za 20 szt. trzeba zapłacić około 12-15 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Anapran – jak działa, na co i dla kogo?

Substancją czynną leku jest naproksen, który należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Ma działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe. 

Anapran – co zawiera? Naproksen – działanie

Mechanizm działania naproksenu opiera się na hamowaniu syntezy prostaglandyn, które biorą udział w rozwoju stanu zapalnego. Dzięki temu naproksen zmniejsza objawy odpowiedzi zapalnej i bólu pochodzenia reumatycznego i niereumatycznego. Wykazuje także właściwości hamujące agregację płytek.

Naproksen występuje w postaci soli sodowej, dzięki czemu szybciej wchłania się i szybciej rozpoczyna działanie przeciwbólowe (które staje się odczuwalne już po około 20 minutach od zażycia tabletki Anapran).

Naproksen zawarty w leku Anapran należy do niesteroidowych leków przeciwzapalnych o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. 

Anapran – wskazania

Tabletki Anapran są stosowane przede wszystkim w chorobach reumatycznych do łagodzenia objawów, takich jak: ból, sztywność, stany zapalne narządu ruchu. 

Wskazania do stosowania leku Anapran

• reumatoidalne zapalenie stawów,
• młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów,
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
• choroba zwyrodnieniowa stawów,
• zapalenie kości i stawów,
• ostre stany zapalne narządu ruchu, takie jak: zapalenie pochewek ścięgnistych, zapalenie kaletek maziowych,
• ostry napad dny moczanowej,
• bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia,
• bolesne miesiączkowanie,
• gorączka różnego pochodzenia.

Anapran – kto może przyjmować lek?

Lek jest przeznaczony dla dorosłych oraz dzieci i młodzieży powyżej 5 lat.

Anapran – zamienniki. Jakie są inne skuteczne leki na nerwobóle?

Anapran – zamienniki zawierające tę samą substancję czynną to m.in.: Naxii, Aleve, Nalgesin. 

Inne leki to m.in.: Nimesil, Biofenac.

Anapran – skład leku

Substancją czynną leku jest naproksen sodowy. Jedna tabletka zawiera 275 mg lub 550 mg naproksenu sodowego.

Pozostałe substancje pomocnicze to: celuloza mikrokrystaliczna, powidon, talk, magnezu stearynian, hydroksypropyloceluloza (niskopodstawiona), laktoza jednowodna, kwas stearynowy, hypromeloza, makrogol 8000, otoczka Opaspray K-1R-4210A o składzie: indygotyna (E132), glinu wodorotlenek, tytanu dwutlenek, hydroksypropyloceluloza.

Anapran – dawkowanie

Lek jest stosowany w wieku wskazaniach, a dawkowanie jest indywidualnie dopasowane do rodzaju dolegliwości i nasilenia objawów. Maksymalna dobowa dawka leku to 1375 mg według schematu określonego przez specjalistę.

Dawkowanie Anapran – dorośli

Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie kości i stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów:

• zazwyczaj stosowana dawka leku wynosi od 550 mg do 1100 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych, zażywanych do 12 godzin; 
• w określonych przypadkach (m.in. u pacjentów zgłaszających zwiększony ból poranny lub sztywność poranną) w ostrej fazie choroby, należy podawać dawkę nasycającą 825 mg lub 1100 mg na dobę.

Ostre stany zapalne narządu ruchu, bolesne miesiączkowanie, gorączka różnego pochodzenia, bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia:

• zazwyczaj podawana dawka początkowa wynosi 550 mg, a następnie stosuje się 275 mg co 6 do 8 godzin – ważne, aby nie przekroczyć dawki 1375 mg w pierwszym dniu oraz 1100 mg w kolejnych dniach.

Ostry napad dny moczanowej:

• zalecana dawka początkowa wynosi 825 mg, a kolejne dawki (275 mg) podaje się co 8 godzin aż do ustąpienia napadu.

Migrenowe bóle głowy:

• zazwyczaj zalecana dawka początkowa wynosi 825 mg przy pierwszych objawach zbliżającego się bólu;
• dodatkowo w ciągu dnia można zastosować dawkę od 275 mg do 550 mg leku, jeśli to konieczne, przy nasilonych objawach; ważne jednak, że można przyjąć kolejną dawkę nie wcześniej niż pół godziny po przyjęciu pierwszej dawki.

Dawkowanie Anapran u dzieci i młodzieży

Lek można stosować u dzieci powyżej 5. roku życia w przypadku leczenia młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów. Zazwyczaj zalecana dawka wynosi 10 mg naproksenu na kg masy ciała na dobę, podawane w dwóch dawkach podzielonych (5 mg leku na kg mc. dwa razy na dobę). 

Anapran – jak długo stosować?

To lekarz decyduje o dawkowaniu i długości leczenia na podstawie rodzaju dolegliwości i ich nasilenia oraz reakcji pacjenta na leczenie. Zaleca się, aby lek przyjmować w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy czas, który jest niezbędny do złagodzenia objawów choroby. Takie postępowanie pozwala zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Anapran – przeciwwskazania, środki ostrożności

Pacjent nie powinien stosować leku, jeżeli:

• ma uczulenie na substancję czynną lub inny składnik leku;
• ma nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• ma czynną lub przebytą chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy;
• ma ciężką niewydolność serca, wątroby lub nerek,
• ma skazę krwotoczną.

Ważne, aby razem z lekiem Anapran nie stosować innych leków zawierających naproksen.

Podczas stosowania leku istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji. W przypadku wystąpienia objawów należy przerwać stosowanie leków i poinformować o tym lekarza.

Stosowanie takich leków jak Anapran może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka zawału serca lub udaru.

Szczególną ostrożność powinni zachować pacjenci z:

• zaburzeniami serca i przebytym udarem,
• z astmą oskrzelową,
• stosujących leki przeciwzakrzepowe,
• z chorobami alergicznymi.

Interakcja z innymi lekami

Składniki równolegle stosowanych leków mogą wchodzić w interakcje, co może wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo ich stosowania. Dlatego zawsze należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich obecnie i ostatnio stosowanych lekach, także tych dostępnych bez recepty.

Należy zachować ostrożność i poinformować lekarza, szczególnie jeśli pacjent stosuje następujące leki:

• leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego, kolestyramina,
• hydantoina, leki przeciwzakrzepowe, sulfonamidy,
• warfaryna, heparyna,
• furosemid,
• lit,
• leki zmniejszające ciśnienie krwi,
• probenecyd.
• metotreksat,
• glikozydy nasercowe,
• cyklosporyna,
• mifepryston,
• glikokortykosteroidy,
• inne NLPZ – należy unikać równoczesnego stosowania dwóch lub więcej niesteroidowych leków przeciwzapalnych ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych,
• antybiotyki z grupy chinolonów,
• kwas acetylosalicylowy,
• leki przeciwpłytkowe i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (stosowane w leczeniu depresji).

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Leku z naproksenem nie powinno się stosować w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Wyjątkowo, lekarz może zalecić zażywanie tabletek Anapran, ale wyłącznie po rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka zdrowotnego dla matki i rozwijającego się płodu. 

Kobiety, które planują mieć dziecko, powinny porozmawiać z lekarzem przed zastosowaniem tego leku. Może on bowiem niekorzystnie wpływać na płodność.

Naproksen przenika do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należy go stosować podczas laktacji.

Anapran – skutki uboczne

Tak jak każdy inny lek, także ten może spowodować wystąpienie działań niepożądanych. Warto jednak wiedzieć, że nie u każdego pacjenta stosującego lek one wystąpią.

Działania niepożądane Anapran z naproksenem to:

• zaburzenia pracy żołądka i jelit, m.in.: bóle brzucha, zgaga, niestrawność, nudności i wymioty, zaparcia, biegunka, krwawienia z przewodu pokarmowego,
• zaburzenia wątroby i dróg żółciowych, m.in.: żółtaczka, zapalenie wątroby,
• zaburzenia skóry i tkanki podskórnej, np.: pokrzywka, świąd, wysypka, obrzęk naczynioruchowy,
• zaburzenia pracy nerek i dróg moczowych, m.in.: niewydolność nerek, zespół nerczycowy,
• zaburzenia układu nerwowego, m.in.: bóle i zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, bezsenność, ospałość, senność, drgawki, depresja,
• zaburzenia serca: duszność, obrzęki, niewydolność serca, kołatanie serca, nadciśnienie tętnicze,
• zaburzenia naczyniowe: np.: zapalenie naczyń,
• zaburzenia krwi i układu chłonnego, np.: niedokrwistość, zaburzenia w obrazie krwi,
• zaburzenia układu oddechowego, m.in.: duszność, astma oskrzelowa, obrzęk płuc,
• zaburzenia widzenia, np.: zmętnienie rogówki, zapalenie tarczy nerwu wzrokowego;
• zaburzenia ucha i błędnika, m.in.: szumy uszne, zaburzenia słuchu,
• zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej, np.: ból lub osłabienie mięśni,
• zaburzenia układu immunologicznego, m.in.: reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość na światło,
• zaburzenia ogólne i w stany w miejscu podania, np.: gorączka, obrzęki obwodowe, nadmierne pragnienie, zmęczenie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.

O szczegółowych objawach w/w działań niepożądanych oraz częstości ich występowania można dowiedzieć się z ulotki dla pacjenta dołączonej do opakowania leku.

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.