Apidra
Rozpocznij e-konsultację lekarską
z opcją Recepty Online
bez wychodzenia z domu.
- Lek Apidra stosowany jest w leczeniu cukrzycy, w celu obniżenia poziomu cukru we krwi.
- Lek zawiera insulinę, która u zdrowych pacjentów wytwarzana jest naturalnie w organizmie i umożliwia kontrolowanie stężenia cukru we krwi.
- Apidra dostępna jest w postaci roztworu do wstrzykiwań i przeznaczona jest do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci powyżej 6. roku życia.
- Lek Apidra dostępna jest wyłącznie na receptę.
dostępność | na receptę |
przypadłość | cukrzyca |
postać | roztwór do wstrzykiwań |
dawka | 100 jednostek/ml |
substancja czynna | insulina glulizynowa (Insulin glulisine) |
podmiot odpowiedzialny | Sanofi-Aventis Deutschland GmbH |
Informacje o leku - do pobrania:
Ile kosztuje lek Apidra? Cena, refundacja
Lek Apidra to lek refundowany.
- Apidra 100 j./ml – cena 100% za 5 wkładów po 3 ml wynosi 127,61 zł
- Apidra 100 j./ml – cena 100% za 10 ml (1 fiolka) wynosi 85,57 zł
Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek za darmo lub po cenie ryczałtowej.
Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.
Apidra – jak działa, na co i dla kogo
Lek Apidra – insulina glulizynowa – jest stosowana w terapii cukrzycy w celu regulacji poziomu glukozy we krwi u pacjentów, u których wytwarzanie hormonu jest niewystarczające. Apidra to lek przeciwcukrzycowy, który wykorzystuje się w leczeniu osób dorosłych, młodzieży oraz dzieci od 6. roku życia.
Działanie Apidra rozpoczyna się w ciągu 10-20 minut od wstrzyknięcia leku i wpływa na obniżenie poziomu cukru we krwi. Całkowity czas działania leku wynosi ok. około 4 godzin.
Apidra – skład leku
Głównym składnikiem leku Apidra jest insulina glulizynowa. W jednym mililitrze roztworu (w fiolce lub wkładzie do wstrzykiwań) znajduje się 100 jednostek insuliny glulizynowej, co jest równoważne z 3,49 mg tej substancji.
Substancje pomocnicze: metakrezol, chlorek sodu, trometamol, polisorbat 20, kwas solny stężony, wodorotlenek sodu oraz woda do wstrzykiwań.
Apidra – dawkowanie
Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Apidra to insulina krótko działająca, dlatego może być stosowana z innymi lekami na cukrzycę, m.in. insuliną podstawową, szybko, umiarkowanie lub długo działającą oraz doustnymi lekami kontrolującymi poziom cukru we krwi.
Częstotliwość iniekcji Apidra powinna być dostosowana do trybu życia, rytmu posiłków i poziomu stężenia cukru we krwi pacjenta.
Zaleca się stosowanie leku Apidra przed posiłkiem (0-15 minut przed spożyciem) lub bezpośrednio po nim.
Apidra jest preparatem insuliny przeznaczonym do podawania podskórnego. Istnieje również możliwość dożylnego podania, które powinno zostać wykonane przez lekarza. Miejsca iniekcji podskórnej obejmują powłoki brzuszne, uda lub ramiona. Zaleca się zmianę miejsc iniekcji w obrębie wybranych obszarów. Możliwe jest również stosowanie ciągłej infuzji podskórnej w powłoki brzuszne (pompa insulinowa).
W przypadku konieczności mieszania dwóch insulin, nie należy używać z lekiem Apidra innych niż insuliny ludzkie izofanowe (NPH), a lek Apidra powinien zostać pobrany do strzykawki jako pierwszy.
Szczegółowe informacje na temat stosowania leku Apidra w iniekcjach podskórnych lub za pomocą pompy insulinowej znajdują się w ulotce. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Apidra – przeciwwskazania, środki ostrożności
Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.
Przeciwwskazania do stosowania leku:
- nadwrażliwość na insulinę glulizynową lub jakikolwiek inny składnik preparatu,
- hipoglikemia,
- wiek poniżej 6. roku życia (brak danych klinicznych).
Środki ostrożności
Przed zastosowaniem leku Apidra konieczna jest konsultacja z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką. Należy stosować się ściśle do zaleceń lekarza odnośnie: dawkowania leku, kontroli stężenia cukru we krwi, zaleceń dietetycznych i utrzymywania odpowiedniej aktywności fizycznej.
Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku:
- choroby wątroby lub nerek – może być konieczna zmiana dawki,
- planowanego wyjazdu – należy sprawdzić i omówić dostępność leku, przechowywanie w czasie podróży, ewentualne zmiany dawkowania związane ze zmianą strefy czasowej, diety, oraz inne czynniki ryzyka,
- chorób i urazów – mogą wpływać na wystąpienie hipo-, lub hiperglikemii i wymagać modyfikacji dawkowania, lub pilnej interwencji lekarskiej.
Pacjenci z cukrzycą typu 1 muszą mieć zapewnioną odpowiednią podaż węglowodanów i nieprzerwane leczenie insuliną, a osoby z ich otoczenia powinny być świadome tej konieczności.
U pacjentów z cukrzycą typu 2, długotrwałą chorobą serca lub historią udaru mózgu, leczonych pioglitazonem i insuliną, obserwowano przypadki niewydolności serca. Dlatego objawy takie jak nietypowe duszności, szybki przyrost masy ciała lub obrzęki wymagają niezwłocznego kontaktu z lekarzem.
Zarówno hipo-, jak i hiperglikemia może wpływać na zdolność koncentracji i reakcji , co jest istotne przy prowadzeniu pojazdów i obsłudze maszyn. Wahania poziomu cukru we krwi mogą stanowić zagrożenie dla pacjenta i otoczenia. Pacjenci doświadczający częstych epizodów hipoglikemii lub mający stłumione pierwsze objawy ostrzegawcze powinni skonsultować się z lekarzem odnośnie bezpieczeństwa prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Interakcja z innymi lekami
Niektóre leki mogą wpływać na poziom glukozy we krwi, powodując jego obniżenie, podwyższenie lub oba działania. Zmiany mogą wymagać dostosowania dawki insuliny, aby zapobiec hipoglikemii lub hiperglikemii. Zaleca się ostrożność przy wprowadzaniu nowych leków lub zaprzestaniu stosowania dotychczasowych. Pacjenci powinni informować lekarza lub farmaceutę o wszystkich stosowanych lekach, zarówno obecnie używanych, jak i tych planowanych do przyjęcia. Przed rozpoczęciem nowej farmakoterapii konieczna jest konsultacja z lekarzem w celu oceny wpływu leku na poziom cukru we krwi i ustalenia ewentualnych działań korygujących.
Substancje, które mogą obniżać stężenie cukru we krwi:
- inne leki przeciwcukrzycowe,
- inhibitory ACE,
- dyzopiramid,
- fluoksetyna,
- fibraty,
- inhibitory MAO,
- pentoksyfilina,
- propoksyfen,
- salicylany,
- antybiotyki sulfonamidowe.
Substancje, które mogą powodować wzrost stężenia cukru we krwi:
- kortykosteroidy,
- danazol,
- diazoksyd,
- leki moczopędne,
- glukagon,
- izoniazyd,
- estrogeny i progestageny,
- pochodne fenotiazyny,
- somatropina,
- leki sympatykomimetyczne,
- hormony tarczycy,
- inhibitory proteazy,
- atypowe leki przeciwpsychotyczne.
Substancje, które mogą powodować zarówno spadek, jak i wzrost stężenia cukru we krwi:
- leki beta-adrenolityczne,
- klonidyna,
- sole litu.
Pentamidyna może indukować hipoglikemię, która może prowadzić do hiperglikemii.
Leki beta-adrenolityczne oraz inne sympatykolityczne, w tym: klonidyna, guanetydyna i rezerpina mogą maskować symptomy hipoglikemii, co utrudnia jej rozpoznanie.
Szczegółowe informacje dotyczące interakcji lekowych zawarte są w ulotce Apidra.
Stosowanie Apidra w ciąży i w okresie karmienia piersią
Przed zastosowaniem leku Apidra w ciąży konieczna jest konsultacja z lekarzem. W trakcie ciąży oraz po porodzie może pojawić się potrzeba modyfikacji dawki insuliny. Odpowiednia kontrola poziomu cukru we krwi oraz unikanie hipoglikemii jest istotne dla rozwoju płodu i zdrowia dziecka.
Apidra a karmienie piersią
Stosowanie leku Apidra w okresie karmienia piersią powinno być skonsultowane z lekarzem. W czasie laktacji może zaistnieć konieczność modyfikacji diety oraz dawek insuliny.
Apidra – skutki uboczne
Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.
Możliwe ciężkie działania niepożądane Apidra:
- hipoglikemia (więcej niż 1 na 10 pacjentów) – charakteryzuje się zbyt niskim poziomem glukozy we krwi, co może prowadzić do utraty przytomności, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia mózgu i zagrożenia życia.
- uogólniona reakcja alergiczna na insulinę (do 1 na 100 pacjentów) – może się objawiać zmianami skórnymi takimi jak: wysypka i swędzenie całego ciała, obrzękiem naczynioruchowym, dusznością, obniżeniem ciśnienia krwi z przyspieszoną czynnością serca i poceniem się.
- hiperglikemia – charakteryzuje się zbyt wysokim poziomem glukozy we krwi, co może prowadzić do wystąpienia kwasicy ketonowej (nadmierne nagromadzenie się kwasu we krwi). Stan może wystąpić w przypadku awarii pompy lub gdy pompa jest używana nieprawidłowo, w związku z czym pacjent nie otrzymuje wystarczającej dawki insuliny w celu kontrolowania cukrzycy.
W przypadku wszystkich wyżej wymienionych działań niepożądanych należy niezwłocznie zgłosić się po pomoc lekarską.
Po zastosowaniu leku Apidra działania niepożądane mogą mieć lżejszy przebieg i występować z różną częstotliwością.
- Często (u 1 na 10 pacjentów) – odczyny i dyskomfort w miejscu wstrzykiwania preparatu, np. zaczerwienienie, swędzenie, obrzęk, pokrzywka, stan zapalny.
- Rzadko (u 1 na 1000 pacjentów) – lipodystrofia (zwiększenie lub zmniejszenie grubości podskórnej tkanki tłuszczowej w miejscu iniekcji).
- Częstość nieznana – zaburzenia widzenia.
Przechowywanie leku
Lek Apidra należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, chroniąc go przed działaniem światła i bezpośredniego źródła ciepła.
Fiolki zamknięte należy przechowywać w lodówce w temperaturze 2oC-8oC.
Fiolki otwarte można przechowywać do 4 tygodni w temperaturze do 25oC.
Inne leki na cukrzycę:
Nie, lek Apidra dostępny jest wyłącznie na receptę.
Zamiennikiem leku Apidra jest m.in. Apidra Solostar.
Alkohol może wpływać na wzrost lub spadek stężenia cukru we krwi, w związku z tym nie zaleca się spożywania alkoholu stosując lek Apidra.
Działanie leku Apidra (insuliny) rozpoczyna się w ciągu 10-20 minut od iniekcji i trwa około 4 godzin.
Rozpocznij e-konsultację lekarską
z opcją Recepty Online
bez wychodzenia z domu.