Kiedy spóźniający się okres powinien zaniepokoić i skłonić do wizyty u lekarza?

Okres, pojawiający się jak w zegarku - co 28 dni, to rzadkość. Gdy jednak opóźnienie miesiączki znacznie się wydłuża lub okres całkowicie zanika, zaczynamy szukać przyczyny takiego stanu rzeczy. Wbrew pozorom, brak okresu nie musi być związany wyłącznie z ciążą, ale też z różnymi schorzeniami. Co zatem robić, jeśli mimo upływu czasu miesiączka się nie pojawia? Kiedy brak okresu wymaga konsultacji lekarskiej? Podpowiadamy!

Spóźniający się okres - ile prawidłowo powinien trwać cykl menstruacyjny?

Przyjmuje się, że standardowo cykl miesiączkowy trwa 28 dni, licząc od 1. dnia krwawienia. Za normalne uważa się cykle trwające 21-35 dni. W przypadku, gdy cykle menstruacyjne są krótsze niż 21 dni bądź przedłużają się i wynoszą więcej niż 35 dni, mówimy o tzw. cyklach nieregularnych. Szacuje się, że opóźnienie miesiączki dotyczy nawet co piątej menstruującej osoby w Polsce.

Dlaczego okres się spóźnia?

Brak okresu jest spowodowany nieprawidłowymi wahaniami hormonalnymi w cyklu miesięcznym. Krwawienia spóźniają się w przypadku zajścia w ciąże, jak również w wyniku nagłego lub długotrwałego stresu, gwałtownego chudnięcia, zmiany klimatu, wyczerpania fizycznego czy zbliżającej się menopauzy. Jednak nie tylko - opóźnienie miesiączki może mieć związek z chorobą.

Brak okresu - kiedy konieczna jest porada lekarza?

Przedłużający się brak okresu bywa niebezpieczny dla zdrowia kobiety - dlatego warto skonsultować go z lekarzem. Jeżeli test ciążowy wykluczył ciążę i wyeliminowano prowadzące do zaburzeń cyklu czynniki związane z trybem życia (m.in. stres, złą dietę czy przemęczenie), to brak okresu może być spowodowany innymi, poważniejszymi schorzeniami.

Na wizytę u specjalisty należy umówić się zwłaszcza wtedy, gdy opóźniającej się miesiączce towarzyszą dodatkowe objawy, takie jak silne bóle brzucha, bóle pleców czy nietypowe upławy z pochwy. Do lekarza należy udać się również wtedy, gdy osoba z zaburzeniami cyklu próbuje zajść w ciążę. Brak okresu może to skutecznie uniemożliwiać.

O czym może świadczyć brak okresu?

1. PCOS

Zespół policystycznych jajników (PCOS) jest jednym z głównych powodów nieregularnego miesiączkowania. Przyczyną choroby są zaburzenia hormonalne, mające negatywny wpływ na funkcjonowanie jajników. Chociaż tworzą się w nich pęcherzyki Graffa, w których dojrzewa komórka jajowa, to jednak nie następuje owulacja. W efekcie pęcherzyki obumierają, przekształcając się w torbiele. Miesiączki u kobiet z zespołem policystycznych jajników są rzadkie, nieregularnie lub nie występują wcale. Aby zdiagnozować PCOS, wykonywane jest USG dróg rodnych, w którym obserwuje się powiększone jajniki wypełnione licznymi pęcherzykami, a także badania hormonalne krwi.

2. Choroby tarczycy

Brak okresu może być również spowodowany nieprawidłową pracą tarczycy. Zarówno nadczynność gruczołu tarczycowego, jak i choroba Hashimoto są w stanie opóźnić lub zahamować miesiączkowanie. Często poza zaburzonym cyklem, schorzenia tarczycy nie dają innych objawów. W przypadku wystąpienia problemów z cyklem warto oznaczyć poziom hormonów tarczycy (TSH) we krwi.

3. Hiperprolaktynemia

Hiperprolaktynemia jest stanem, w którym stwierdza się zwiększone stężenie prolaktyny, hormonu produkowanego przez przysadkę mózgową. Przyczyną tego może być gruczolak przysadki, obniżona ilość dopaminy lub działanie leków, w tym antydepresantów i leków na nadciśnienie tętnicze. Jednym z objawów hiperprolaktynemii są zaburzenia miesiączkowania. Leczenie hiperprolaktynemii wymaga farmakoterapii, a w określonych przypadkach także usunięcia gruczolaka przysadki.

Leczenie braku miesiączki - na czym polega?

Znaczne opóźnienie miesiączki lub trwały brak okresu powinien być skonsultowany z lekarzem ginekologiem - im wcześniej określi on źródło problemu, tym większe szanse na unormowanie cyklu. E-wizytę u lekarza umówisz szybko i wygodnie przez serwis Receptomat.pl. Brak okresu jest leczony poprzez przyjmowanie środków hormonalnych, mających na celu uregulowanie miesiączkowania, np. Provera.