Jak działa amantadyna?

Amantadyna to substancja stosowana w medycynie od kilkudziesięciu lat. Preparaty, które ją zawierają są dostępne wyłącznie na receptę. Z racji działania przeciwwirusowego, początkowo stosowana była w leczeniu grypy typu A. Obecnie amantadynę włącza się także do terapii Parkinsona. Jak działa amantadyna? Jakie są skutki uboczne i przeciwwskazania do stosowania tego leku?

Amantadyna - co to jest? 

Amantadyna (adamantan-1 amino) jest popularnym środkiem przeciwwirusowym, stosowanym m.in. w leczeniu Parkinsona i grypy typu A. Substancja podawana jest doustnie, a maksymalne stężenie w osoczu osiąga po około 6 godzinach. W 2003 roku podjęto próbę stosowania amantadyny w leczeniu ptasiej grypy, jednak terapia nie przyniosła skutku. Podobny spadek skuteczności wskazuje się w leczeniu nowych odmian grypy typu A. Wynika to ze zdolności mutacji wirusów i nabywania odporności na substancję czynną. Amantadyna może być stosowana zarówno w monoterapii, jak i terapii łączonej - szczególnie u pacjentów z chorobami neurologicznymi. 

Działanie amantadyny

Amantadyna oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy, uwalniając jeden z najważniejszych neuroprzekaźników - dopaminę. W rezultacie substancja hamuje objawy choroby Parkinsona m.in. niekontrolowane drganie mięśni lub atak sztywności. W przypadku działania przeciwwirusowego, osłabia i uszkadza ona materiał genetyczny patogenu, co uniemożliwia jego rozprzestrzenianie i rozwój. Substancja działa jedynie na podstawową formę wirusa. W przypadku mutacji amantadyna jest nieskuteczna. Czas działania amantadyny jest szybki. Substancja w krótkim czasie zmniejsza objawy choroby. 

Amantadyna - dawkowanie

Dawkowanie substancji ustalane jest indywidualnie na podstawie: stanu zdrowia pacjenta, występujących chorób przewlekłych, rodzaju i nasilenia objawów. Maksymalna, bezpieczna dawka amantadyny na dobę wynosi 400 mg. Przyjmuje się ją doustnie, w postaci kapsułek. Dawkowanie może być stopniowe, z zachowaniem minimum tygodnia odstępu. Początkowo pacjentom podawana jest dawka 100 mg na dobę. W przypadku dobrej tolerancji organizmu, dawkę można zwiększyć po tygodniu przyjmowania leku. Szczególną ostrożność w przyjmowaniu preparatów z amantadyną zachowuje się u pacjentów powyżej 65 roku życia. 

Należy ściśle przestrzegać zalecanej przez lekarza dawki leku. Eksperymentowanie na własną rękę zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Przedawkowanie leku poważnie zagraża życiu i zdrowiu. 

Amantadyna - skutki uboczne

Bardzo często lub często występujące skutki uboczne po zażyciu amantadyny:

• zaburzenia jelitowe, 

• jadłowstręt, 

• zaburzenia koncentracji, 

• zaburzenia widzenia, 

• halucynacje, 

• stany lękowe lub depresyjne, 

• bóle głowy, 

• bóle mięśni, 

• nadmierne pocenie i uderzenia gorąca, 

• bezsenność lub zaburzenia snu, 

• kołatanie serca i drżenie rąk, 

• drgawki, 

• nudności, zaparcia,

• nerwowość.

Przeciwwskazania do stosowania amantadyny

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania amantadyny są choroby żołądka, wrzody i schorzenia nerek. Substancja nie powinna być również podawana kobietom planującym ciążę, będącym w ciąży, jak i karmiącym matkom.

Amantadyna jest substancją toksyczną, której dawkowanie powinno się odbywać tylko pod ścisłą kontrolą lekarza. Serwis Receptomat.pl umożliwia szybką e-konsultację ze specjalistą i otrzymanie e-recepty.