Rexetin

Rexetin

Najważniejsze informacje:

• Rexetin to lek wykorzystywany w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych.
• Substancją czynną leku na depresję Rexetin jest paroksetyna, lek z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, wykorzystywanych w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
• Rexetin przeznaczony jest do stosowania wyłącznie u osób dorosłych.  Preparat dostępny jest wyłącznie na receptę.

Poniższy opis pozwoli Ci zapoznać się z informacjami dotyczącymi stosowania leku Rexetin, ceny, zamienników i skutków ubocznych. Dodatkowo znajdziesz tu również inne, szczegółowe informacje o preparacie Rexetin — ulotkę producenta. W razie dodatkowych pytań, możesz skorzystać z konsultacji ze specjalistą na stronie Receptomat.pl. Możesz tam uzyskać również e-receptę na Rexetin.

Informacje o leku - do pobrania:

• Rexetin - ulotka (pdf) dla pacjenta - pobierz

• Rexetin - ChPL (Charakterystyka Produktu Leczniczego) - pobierz

Lek Rexetin objęty jest refundacją. 

Rexetin 20 mg — cena za 30 tabletek wynosi 18,57 zł (100%), 9,45 zł (30%), 0,00 zł (seniorzy)

Należy zaznaczyć, że podana cena w przyszłości może ulec zmianie.

Lek Rexetin zawiera paroksetynę, silną substancję należącą do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Mechanizm jej działania opiera się o blokowanie transportu serotoniny pomiędzy komórkami nerwowymi i zatrzymanie jej w szczelinach synaptycznych (przestrzeni pomiędzy komórkami), dzięki czemu następuje wyraźny wzrost stężenia serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym.  

Wskazaniem do stosowanie preparatów zawierających paroksetynę są ciężkie epizody depresji, zaburzenia lękowe oraz obsesyjno-kompulsyjne. Substancja łatwo się wchłania, a biologiczny okres półtrwania wynosi ok. 24 h. 

Rexetin jest lekiem doustnym wykorzystywanym do leczenia depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych oraz zaburzeń lękowych, takich jak: napady lęku (również spowodowane fobiami), fobia społeczna, stres pourazowy i lęki uogólnione 

Przy stosowaniu Rexetinu większość pacjentów zauważa poprawę po upływie kilku tygodni od przyjęcia pierwszej dawki leku.

Rexetin jest preparatem stosowanym wyłącznie w leczeniu osób dorosłych.

Sprawdź opinie pacjentów o Rexetin.

W obrocie znajduje się kilka leków zawierających paroksetynę, mogących stanowić zamiennik Rexetinu: Paroxetine Aurovitas, Paroxetine Vitama (Paroxetine Aurobindo), Paxtin, Seroxat, Xetanor.

Wszystkie preparaty wydawane są wyłącznie na receptę. Część z nich, podobnie jak Rexetin, objęta jest refundacją. 

Inne leki stosowane w depresji i zaburzeniach lękowych to m.in. Pramolan, Ketrel.

Lek występuje w postaci tabletek powlekanych. Substancją czynną leku jest paroksetyna 20 mg (półwodny chlorowodorek paroksetyny).

Pozostałe składniki:

• rdzeń tabletki — dwuwodny wodorofosforan wapnia, karboksymetyloskrobia sodowa, hypromeloza, stearynian magnezu
• otoczka tabletki — hypromeloza, makrogol 400, makrogol 6000, polisobat 80, dwutlenek tytanu E 171.

Lek Rexetin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. 

Dawkowanie i czas trwania leczenia zależy od rodzaju zaburzenia i nasilenia objawów występujących u pacjenta. Należy również brać pod uwagę, że paroksetyna ulega „efektowi pierwszego przejścia”, co oznacza, że ilość substancji we krwi jest niższa niż sugerowałby to poziom wchłaniania w jelitach.

Lek przeznaczony jest wyłącznie dla osób dorosłych.

Najczęściej zalecane dawki:

• w leczeniu depresji — dawka dobowa wynosi 20 mg (maks. 50 mg/dobę);
• w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych — dawka dobowa wynosi 40 mg (maks. 60 mg/dobę), dawka początkowa wynosi zwykle 20 mg;
• w leczeniu zaburzeń lękowych z napadami lęku — dawka dobowa wynosi 40 mg (maks. 60 mg/dobę), dawka początkowa wynosi zwykle 10 mg;
• przy leczeniu fobii społecznej, stresu pourazowego i lęków uogólnionych  — dawka dobowa wynosi 20 mg (maks. 50 mg/dobę).

Jeśli po upływie kilku tygodni nie zauważa się efektu stosowanego leczenia, lekarz może zdecydować o zwiększeniu dawki (do maksymalnej dawki dobowej).

Lek należy przyjmować rano, w czasie posiłku. Tabletkę należy połknąć w całości i popić wodą.

Leczenie preparatem Rexetin może trwać od kilku do kilkudziesięciu miesięcy.

Nie należy stosować leku Rexetin, jeśli:

• pacjent ma uczulenie na którykolwiek składnik preparatu;
• pacjent przyjmuje inhibitory MAO (również błękit metylenowy);
• pacjent przyjmuje leki o działaniu przeciwpsychotycznym (np. pimozyd, tiorydazyna).

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu Rexetinu u pacjentów:

• mających problemy z wątrobą, nerkami lub sercem;
• chorujących na cukrzycę;
• chorujących na padaczkę;
• mających jaskrę lub podwyższone ciśnienie w gałce ocznej;
• z tendencją do krwotoków lub przyjmujących leki rozrzedzające krew (np. warfaryna);
• przyjmujących kwas acetylosalicylowy lub niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• z epizodami manii w wywiadzie;
• ze zdiagnozowaną schizofrenią;
• przechodzących leczenie elektrowstrząsami;
• stosujących tamoksifen (w leczeniu raka piersi lub przy problemach z płodnością);
• powyżej 65. roku życia, szczególnie jeśli występują u nich jakiekolwiek zaburzenia czynności wątroby.

Rexetin nie jest przeznaczony dla osób poniżej 18. roku życia.

Należy poinformować lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie i w ostatnim czasie, również tych dostępnych bez recepty. 

Niektóre leki stosowane razem z Rexetinem mogą modyfikować jego działanie lub zwiększać ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Również Rexetin może wpływać na działanie innych preparatów, szczególnie:

• inhibitorów MAO;
• leków przeciwpsychotycznych;
• kwasu acetylosalicylowego, niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
• leków przeciwbólowych, takich jak tramadol i petydyna;
• leków stosowanych m.in. w leczeniu migreny (tryptany);
• innych leków przeciwdepresyjnych (np. nortryptylina, dezypramina);
• leków stosowanych w leczeniu innych zaburzeń psychicznych (np. leki przeciwpsychotyczne — lit, rysperydon, perfenazyna, klozapina);
• wykorzystywanych w leczeniu drgawek lub padaczki (fenobarbital, fenytoina, walproinian sodu);
• leków stosowanych drżeniu np. chorobie Parkinsona (procyklidyna);
• leków na arytmię (propafenon, flekainid);
• leków na nadciśnienie i problemy z sercem (metoprolol, beta-adrenolityk);
• środków na zbyt wysoki cholesterol (statyny);
• niektórych antybiotyków (linezolid);
• środków stosowanych w leczeniu trądu i gruźlicy (ryfampicyna);
• leków stosowanych w leczeniu raka piersi (tamoksyfen);
• leków na rozrzedzenie krwi (warfaryna i inne);
• stosowanych przy ADHD (atomoksetyna);
• leków znieczulających lub stosowanych w bólu przewlekłym (fentanyl);
• środków stosowanych przy znieczulaniu ogólnym (miwakurium, suksametonium);
• leków stosowanych przy zakażeniach HIV (połączenie fozamprenawiru i rytonawiru);
• suplementów diety zawierających tryptofan;
• mieszanek ziół zawierających ziele dziurawca.

Pacjenci przyjmujący powyższe preparaty powinni omówić z lekarzem bezpieczeństwo równoczesnego przyjmowania Rexetinu. Konieczna może okazać się modyfikacja dawki lub zamiana leku na inny.

W przypadku ciąży (lub podejrzenia ciąży) przed rozpoczęciem leczenia preparatem Rexetin pacjentka powinna zasięgnąć opinii lekarza. Istnieje podejrzenie, że stosowanie leku Rexetin w ciąży może doprowadzać do występowania wrodzonych wad rozwojowych, dotyczących szczególnie serca. Pacjentki, które zaszły w ciąże w trakcie przyjmowania preparatu Rexetin, powinny omówić z lekarzem ryzyko związane z dalszym przyjmowaniem preparatu lub zamianą leku i wspólnie ze specjalistą podjąć decyzję dotyczącą dalszego postępowania.

Należy pamiętać o poinformowaniu personelu przyjmującego poród o tym, że pacjentka przyjmuje Rexetin, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia powikłań u noworodka (m.in. zespółu przetrwałego nadciśnienia płucnego) pojawiających się zwykle w ciągu pierwszej doby. U noworodków mogą również występować objawy zespołu odstawiennego.

Stosowanie leku Rexetin w okresie karmienia piersią uznawane jest za bezpieczne dla dziecka. Badania wykazały, że paroksetyna przedostaje się do mleka matki w ilościach nieistotnych klinicznie. Nie zaobserwowano problemów zdrowotnych u niemowląt i starszych dzieci, które były karmione mlekiem matek przyjmujących preparaty zawierające paroksetynę.  

Jak każdy lek Rexetin może wywoływać skutki uboczne, jednak nie u każdego one wystąpią. 

Rexetin — działania niepożądane występujące:

• bardzo często (częściej niż u 1 na 10 pacjentów): nudności, brak orgazmu, zmniejszenie lub zwiększenie libido, zaburzenia wzwodu i wytrysku;
• często (nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): brak apetytu, wymioty, senność lub bezsenność, ziewanie, koszmary, bóle i zawroty głowy, problemy z koncentracją, pobudzenie, osłabienie, zaburzenia ostrości widzenia, suchość jamy ustnej, biegunki lub zaparcia, zwiększenie masy ciała, nadpotliwość, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi;
• niezbyt częste (nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów): szybsze tętno, nagłe spadki lub wzrost ciśnienia krwi, kłopoty z poruszaniem się, sztywność mięśni, rozszerzenie źrenic, omamy, zmiany skórne (wysypka, świąd), dezorientacja, nietrzymanie lub zatrzymanie moczu, u cukrzyków mogą występować również kłopoty z utrzymaniem właściwego poziomu cukru we krwi.

Objawy występujące niezbyt często, ale wymagające natychmiastowego kontaktu z lekarzem lub najbliższym szpitalem: trudności w oddawaniu moczu, nietypowe siniaki, wybroczyny, krwotoki, krwawienia z przewodu pokarmowego (krwawe wymioty, krew w kale).

O innych działaniach niepożądanych występujących z mniejszą częstotliwością (rzadkie, bardzo rzadkie i o nieznanej częstości) można dowiedzieć się z ulotki Rexetin.

Rexetin powinien być przechowywany w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Lek powinien być przechowywany w suchym miejscu w temperaturze nie większej niż 30°C.

Najczęstsze pytania pacjentów przyjmujących lek Rexetin.